Vrijdagavond kwamen The Waterboys naar Limburg en wel naar muziekcentrum De Bosuil in Weert. Het weer paste helemaal bij de naam, het regende pijpenstelen, en mensen stonden al ruim op tijd te wachten voor de ingang, de regen kon de pret niet drukken. Er moesten dranghekken geplaatst worden in verband met beveiliging aan beide kanten. Dit was een wens van de band.
The Waterboys werden bekend in de jaren ’80 met hits zoals ‘The Whole Of The Moon’, ‘Don’t Bang The Drum’ en ‘A Girl Called Johnny’. De band werd opgericht door multi-instrumentalist Mike Scott en Scott is tevens het enige overgebleven origineel bandlid. Sinds 1983 maken ze een mix is van Ierse Schotse traditionele muziek met een vleugje Celtic muziek en rock ’n roll en Blues; dus van alle muziekstijlen een beetje.
Het muzikale meesterbrein Mike Scott wordt gezien als een van de beste Britse songschrijvers van de afgelopen 40 jaar. De Britse folkrockband uit Edinburgh is nog altijd op hoog niveau bezig.
Dat The Waterboys altijd uit rasmuzikanten heeft bestaan, is een feit, Mike Scott steekt daar nog eens een stuk bovenuit. Het feit dat vele bekende artiesten zoals U2, Rod Stewart en zelfs Prince zijn nummers coverden is daar het bewijs van. Als solo artiest bracht Scott halfweg de jaren ’90 twee albums uit om zich daarna weer op het musiceren met The Waterboys te storten.
The Waterboys hebben tegenwoordig een druk programma met optreden. Zo hadden ze voordat ze naar Weert kwamen de Duitsland tour afgerond en eindigde in München, vandaaruit even uitwijken naar de Roma in Antwerpen om vervolgens de Nederlandse tour te doen. TivoliVredenburg en de Oosterpoort als eersten. Daarna was Weert aan de beurt.
The Waterboys kwamen met 5 man sterk op het podium en het publiek was erg benieuwd. Zoveel nummers hebben ze door de jaren uitgebracht en ze openden met ‘Strange Boat’. De toon was gezet, het was meteen vol gas! Het publiek was al vroeg gekomen, ze hadden immers een uitverkochte Bosuil. Iedereen wilde graag een fijn plekje bemachtigen. Er waren 800 mensen gekomen om deze toppers te zien spelen op het podium, voor velen was het jeugdsentiment. Het publiek was boven de 45 jaar en ouder. Toch mooi om te zien dat vele goede artiesten toch wat weten los te maken bij hun fans, bij The Waterboys is dat niet anders. De fans rockten met hun hele lijf mee met de muziek, leeftijd speelde geen rol bij vele songs.
Paul Brown, een geboren muzikant, kalend met lange lokken vloog van links naar rechts over het podium met zijn draagbare keyboard, ook had hij een vaste plek achter de toetsen. Hij was niet moe te krijgen. Het samenspel tussen de twee keyboard-players was fenomenaal ze speelden naar een hoogtepunt met zeer veel passie. De band had een enorme setlist meegenomen, met onder andere de nummers, ‘Where the action is’, ‘Glastonbury Song’ en ‘This is the Sea’. Mooi om te horen dat vele bezoekers dit konden mee-zingen,dit was een extra dimensie.
De eerste set werd afgesloten met ‘The Pain Within’, daarna moesten de heren even pauze nemen van 25 minuten. De tweede set opende met ‘My wandering in the weary land’. Vervolgens speelde de band ‘Fisherman blues’ en ‘Easyrider’; beide met een lekkere bluesy touch. Bij veel songs ging het publiek compleet mee rocken, vele herinneringen kwamen bij velen naar boven. Tijdens ‘Be my Enemy’ ging het dak er bijna af bij de Bosuil, vele lange solo’s waar het publiek helemaal in mee ging. Met ‘In My Time on Earth’ werd set twee afgesloten.
Nadat vanuit publiek om meer werd geroepen werd de avond afgesloten met ‘The Whole of the Moon’. Het was een fantastische muzikale avond in De Bosuil in Weert. Op de terugweg naar huis zal iedereen tegen zichzelf hebben gezegd wat een geweldige muzikale avond het was geweest.