Iedere week komen er tientallen nieuwe albums binnen op de redactie van Maxazine. Veel te veel om ze allemaal te beluisteren, laat staan te recenseren. Iedere dag één recensie zorgt er voor dat er te veel albums blijven liggen. En dat is zonde. Daarom plaatsen we iedere zondag een overzicht van albums die op de redactie binnenkomen in korte recensies.

Jaimie Branch – Fly or Die or Die or Fly (World War)

Branch overleed in Augustus vorig jaar in Brooky Dit album had ze juist opgenomen. Nu is het dan uitgekomen. De componiste, trompetspeler en zangeres heeft altijd bekend gestaan als een eigenwijs buitenbeentje waarvan de muziek, zelfs in de jazz niet voor gat te vangen was. ‘Fly or die or Die or Fly (World War) is een uniek postuum afscheid van deze muzikante. Heerlijke jazz in optima forma , want vrij en innovatief. Heerlijke beats, de cello en de trompet die de hoofdrollen voor zich opeisen. Wat een verlies voor de muziekwereld. Dit is een heel erg goed jazz-album. (Jan Vranken) (International anthem) (9/10)

Starlite & Campbell – Starlite one

Starlite & Campbell is een prog.band opgericht door het echtpaar en multi-instrumentalisten Suzy Starlite en Simon Campbell. Omdat ze samen zo veel instrumenten bespelen en beide vocalist zijn, is er maar één gast muzikant. ‘Starlite one’ is hun derde album. Er is veel variatie in de muziek: ‘Saving Me’ heeft een redelijk pakkend ritme. ‘Blow Them All To Pieces’ heeft door de akoestische gitaar klanken en kalme zang een singer- songwriter sfeer. Dit in tegenstelling tot ‘A Part Of Me Is Broken (Part Two)’, wat meer naar de prog rock neigt. De elektronische klanken van de toetsen komen op diverse manieren aan bod. Mede door de soundscapes heeft dit conceptalbum deels een kalme en/of mysterieuze sfeer. Hoewel ik niet helemaal wordt meegenomen door zang en/of muziek, is ‘Starlite one’ zeker een aardig album. (Esther Kessel-Tamerus) (7/10) (Supertone Records).

Genesis Owusu – Struggler

Genesis Owusu, van Ghanaiaanse afkomst, maar woonachtig in Australie heeft met ‘Struggler’ een heel bijzonder album gemaakt. Zijn muziek is niet te vangen onder slechts een noemer. Op ‘Struggler’. hoor je pure pop, maar ook rap en op rock geënte electro. Opener ‘Leaving the Light’ is sterk, en een dancefloor filler als we die al lang niet meer hebben gehoord. Lekkere groove. ‘That’s life’ is ook zo’ n heerlijke electro pop track die zo uit het begin jaren negentig zou kunnen komen, beetje Daft Punk achtig ook. Genesis Owusu bewijst andermaal een groot talent zijn. ‘Struggler’ is gewoon een erg lekker album. De moeite van het luisteren zeker waard. (Jan Vranken)(Ourness)(8/10)

Jon Batiste – World Music Radio

Jon Batiste is een muzikale duizendpoot die je zou kennen als de bandleider van de band in de ‘Late Show’ met Steve Colbert, daarnaast heeft hij zoveel hand en spandiensten verleend aan andere muzikanten dat we gerust kunnen spreken van een door de wol geverfde muzikant. De man kent alle hoeken va de muziekwereld. Hij begon op de hoek van de straat, maar won inmiddels ook Grammy’s en maakte filmmuziek met Spike Lee. Met dit nieuwe album beweegt hij zich naar de mainstream pop en laat hij helaas heel veel eigenheid vallen. Hij maakt een te grote buiging naar de commercie. Als Batiste een album maakt zal dat altijd aan hoge vereisen voldoen, dat is niks van te zeggen, maar hij verlaat hier het adembenemende pad van albums als ‘Hollywood Africans’. en ‘We Are’ en dat is jammer. Dat gezegd hebbende zijn tracks als ‘Worship’ en ‘Drink Water’ de besten op het album nog steeds veel beter dan vele van zijn concurrenten. (Jan Vranken) (Verve) (7/10)

Victoria Monet – Jaguar II

Victoria Monet is in haar genre R&B/Pop een hele grote. Ze schreef weliswaar vooral heel grote hits voor anderen, bijvoorbeeld Ariana Grande, maar wist daar al een Grammy mee te winnen en veel respect in de muziekwereld. Zelf maakte ze tot nu toe enkele Ep’s die goed ontvangen werden. Nu heeft ze dan met Jaguar II haar eerste officiële eigen debuutalbum uit. Lekkerste track is toch ‘Party Girls’ dat een cola is met dancehall legende Buju Banton. ‘Jaguar II’ is van a tot z een enorm commercieel album, dat zeker hoge ogen gaat gooien in de commercieel hitlijsten. Niets tegen in te brengen, maar heel veel meer is er dan ook niet van te zeggen. en gelikt, gepolijst enperfect geproduceerd commercieel glijplaat. Die moeten er ook zijn. (Jan Vranken) (Lovett records/RCA) (6/10)

Hoshi – Coeur Parapluie

Hoshi blijft muziekliefhebbers verbazen. Haar nieuwe album ‘ Coeur Paraplui’ is zojuist uitgekomen en is wederom een stap voorwaarts in haar carrière . ‘Etoile Flippante’ en soundtracks voor ‘One Piece Film’ laat de zangeres met haar nieuwe album opnieuw en definitief zien bij de absolute top van de eenentwintigste eeuwse ‘ nouvelle vague’. In de Franse popmuziek te horen. Hoshi zingt met een speels gemak en haar talent voor pakkende en erg goed in het gehoor liggende popliedjes wordt andermaal duidelijk . ‘Je Partirai’ is electropop van Kylie Minogue niveau, al heeft Australische dit niveau met haar laatste producties noot weten te halen. De productie is ook tot in de puntjes verzorgd en helemaal af. Dit is een ‘ floor-filler’ voor alle clubs. Dansen zul je. Op het album staat twee cola’s. Een met Izia en natuurlijk ‘ Ne Saute Pas’ met Calogero. Wat een ontzettend lekker liedje is dat. Ook hier weer wordt de spanning mooi opgebouwd. En de manier waarop Calogero erin komt is verrassend te noemen. Heel mooi hoe beide stemmen bij elkaar passen. Een mogelijke classic is dit .Met dit album zet Hoshi een hele serie piketpaaltjes om zichzelf een. Een album van heel hoog niveau, dat doet ernaar doet verlangen dit live te gaan zien. Ze vestigden zich hiermee voorgoed helemaal bovenaan in de eredivisie van de Franse popmuziek. Een meesterwerk .
(Jan Vranken)(9/10)(Jo & Co)

Deel: