Nick Mulvey is een Engelse singer-songwriter die heel goed geluisterd heeft naar artiesten als Nick Drake en Steve Reich. Mede door zijn verleden als steeldrummer focust Mulvey zich vooral op meeslepende ritmes in zijn muziek. Zijn debuutalbum First Mind werd direct genomineerd voor een Mercury Music Prize. Wie naar Mulvey luistert hoort al gauw de Afrikaanse, Spaanse en Cubaanse invloeden in zijn muziek.
Op 19-jarige leeftijd verhuist Mulvey naar Cuba om daar een muziekopleiding te volgen. Na deze afgerond te hebben studeerde hij ethnomusicology aan de School of Oriental and African Studies in Londen. In zijn voormalige jazzband The Portico Quartet bespeelde Nick de hang, een soort steel drums. Dit vertaalt zich ook naar de rest van zijn spel: “I do the same things on the guitar that I did on the hang. It’s about repetition, hypnotic music, the groove.” Ook als soloartiest zijn de invloeden van jazz en wereldmuziek duidelijk te horen, maar zelf zegt Mulvey zijn stijl niet te veranderen: “I’m always drawn to the same principles in music. Beneath each genre, at a certain level, they hold the same principles”.
Op zijn nieuwste werk zorgt het prettige samenspel tussen de warme klanken van de piano, contrabas en akoestische gitaar voor luchtigheid en zorgen de uptempo folkliedjes voor meer diepte en schwung. De droge bas, lichtvoetige ritmes en blijmoedige outro’s doen denken aan Paul Simon’s Graceland. Op 29 mei staat Nick Mulvey in Lantarenvenster in Rotterdam.
