De Amerikaanse producer Ralph Sall kwam na een samenwerking met Paul McCartney in 2003 (voor de soundtrack van de film ‘The In-Laws’) op het idee om tribute album samen te stellen van nummers uit McCartney’s rijke catalogus. Dat soort albums zijn er (zeker in het geval van The Beatles en McCartney) al in overvloed, maar niet met zulke grote namen als dat Sall hier heeft verzameld. Want na meer dan tien jaar is er nu het album ‘The Art of McCartney’. Waarvoor Sall niet bepaald de minste artiesten heeft gestrikt om hun eigen versies op te nemen van nummers uit zowel de periode van The Beatles en Wings als McCartney’s solocarrière. Sommigen artiesten, leeftijdsgenoten van Sir Paul zelf, zijn erg bijzonder. Bob Dylan, Brian Wilson (in de jaren ’60 was hij met The Beach Boys zowel rivaal als inspirator voor The Beatles), Jeff Lynne en Smokey Robinson zijn slechts een greep uit die grote namen.
Het probleem is alleen dat je bij zulke namen gelijk hoge verwachtingen hebt. En dat blijkt dan op dit album een beetje tegen te vallen. Zo zou je bij Billy Joel (in de jaren ’70 een meester in pianoballads) denken dat hij wel raad zou weten met twee uit de 70’s afkomstige nummers: ‘Live & Let Die’ en ‘Maybe I’m Amazed’, maar dat pakt door zijn schreeuwerige stem toch minder uit. Ook ‘Helter Skelter’ door The Who frontman Roger Daltrey is op papier een beter idee dan in werkelijkheid (salliant detail is dat McCartney dat in 1968 schreef als antwoord op ‘I Can See For Miles’ van The Who). En McCartney’s zoon James mag dat meespelen op ‘Hello, Goodye’ door The Cure, maar het is een dieptepunt op het album.
Naast de oude garde zijn er ook een handjevol jongere artiesten die hebben meegewerkt. Hiervan blijft Jamie Cullum met ‘Every Night’ vooral dicht bij het origineel. Terwijl Owl City (wie kent deze eendagsvlieg nog?) met een übergladde versie van ‘Listen What The Man Said’ komt.
Uiteindelijk zijn er meer 3 covers op het album die er echt bovenuit steken. Want vind van de stem van Bob Dylan anno 2014 wat je wilt, maar ‘Things We Said Today’ leent zich perfect voor zijn stem. B.B. King maakt van het minder bekende ‘On The Way’ een echte bluestrack. En het derde hoogtepunt is Corrine Bailey Rae die van ‘Bluebird’ een zwoele jazzy versie maakt. Deze drie zijn ook één van de weinige die echt een eigen draai aan het materiaal hebben gegeven waarbij het goed uitpakt.
Want veelal blijven de andere artiesten dicht bij het origineel. En voegt het weinig toe. Al is dat eigenlijk sowieso het geval bij dit soort tribute albums: het haalt het toch nooit bij de originele versies. Zeker bij iemand met zo’n oeuvre als Paul McCartney. (5,5/10)(Arctic Puppy)
