Het is zo’n beetje de gewoonte dat Julian Sas zijn eerste optreden van het nieuwe jaar heeft in Cultuurpodium De Boerderij in Zoetermeer en zo ook dit jaar. Maar buiten de enerverende bluesrock, die we van hem gewend zijn, heeft Julian dit jaar iets anders voor ons in petto. Aangezien ook de akoestische blues een passie van hem is wil hij zich ook van deze kant laten horen. Begeleid door Tenny Tahamata op een 5-snarige bas en Rob Heijne op percussie werd het publiek op virtuoze wijze door een zestal nummer geleid. Dat Julian een uitstekend gitarist is mag bekend zijn en dat hij geen overkill aan volume nodig heeft om dit te laten zien wordt duidelijk met dit subtiele akoestische werk.
Na een pauze van zo’n tien minuten keerde de band terug, stopte de stekkers in het stopcontact en ging ouderwets hard en rauw van start. Het begon met “Tear It Up” en in de komende twee uur knalde de een blues na de andere boogie uit de speakers. Zowel eigen werk als “Ragin’ River” en “Blues For The Lost And Found” als covers van zijn voorbeelden Rory Gallagher “I Take What I Want” en “Bullfrog Blues”, Jimi Hendrix’ “Hey Joe” als de klassieker “Statesboro Blues” passeerden de revue. De mannen zijn uitstekend op elkaar ingespeeld en dat mag ook wel als je bedenkt dat Tenny al 14 jaar en Rob bijna 9 jaar deel uitmaken van de Julian Sas Band.
Een ruim twee en een half uur durend optreden, dat door de akoestische set aan het begin, gevarieerder en spannender was dan anders. Een absolute topband. Ik heb ervan genoten.
