Voor mij was Heidevolk niet bepaald een bekende naam. Nederlandstalige metal gelardeerd met heraldiek. Dat getuigt van eigenzinnigheid of van supersonisch, uitvergrote lulligheid. Ik nam de proef op de som. Na het beluisteren van hun nieuwe CD ´Batavi´ en een speurtocht op YouTube heb ik hun optreden bezocht op zaterdag 25 februari in Luxor Live. Heidevolk was een van de grote acts op het GeselXL festival in Arnhem.
Wat duidelijk wordt tijdens het optreden van Heidevolk is dat hun live performance erg sterk is. Naast historische belezenheid geeft de band ook blijk van muzikale en instrumentale virtuositeit. Intelligent in elkaar gestoken nummers worden met een ogenschijnlijke vanzelfsprekendheid gebracht.
De line-up is opmerkelijk voor een metalband: twee zangers, twee gitaristen, een bassist en drummer. Zo nu en dan vergezeld door een violiste en oud bandlid Sebastiaan Bloeddorst. Een dergelijke line-up zie je niet vaak. Het pakt echter heel goed uit. Zo blijkt de viool is geen vergezochte toevoeging maar juist een versterkend effect binnen de thematiek van het oeuvre. Dat geldt ook voor de tweekoppige zang: zuivere masculiene zang in Algemeen Beschaafd Nederlands. Dit soort keuzes leiden tot gevoelens van weemoed naar lang vervlogen tijden. En dat is nou net waar het bij heidevolk om gaat: die lang vervlogen tijden.
Gevoel voor detail is Heidevolk evenmin vreemd. Om een voorbeeld te geven: Zo nu en dan klinkt een ‘Oeh!’. Tom Gabriël Fischer – destijds zanger van de inmiddels ontbonden Zwitserse band Celtic Frost – bediende zich midden jaren tachtig in de klassieker Circle of the Tyrants van de ‘Oeh’. Vanaf dat moment werd de ogenschijnlijk onbelangrijke ‘Oeh’ gemeengoed binnen de metalscene. Waarom zo’n big deal maken van zo’n ogenschijnlijk detail!? De ‘Oeh’s’ zijn bij Heidevolk een verhaal apart: Ze zijn doordacht getimed en worden doordat er twee zangers zijn met een scherp oor voor detail ongelijktijdig uitgevoerd waardoor er een welluidend geheel ontstaat.
Wat ook opvalt is dat Heidevolk zijn klassiekers kent. Als je luistert naar wat ten gehore wordt gebracht aan stijlen binnen het metalgenre dan zou je de band tekort doen door ze te kwalificeren als Pagan-, Folk, of Vikingmetal. Zoals het een zichzelf serieus nemende metalband betaamd verstaan de bandleden hun vak! Ze spelen goed en samen. Strakke timing, knappe ritmewisselingen.’. Hierbij ook mijn complimenten voor de nieuwe gitarist Kevin (vervanger van Sebastiaan Bloeddorst) bij wie het oeuvre overduidelijk is geïnternaliseerd.
Oude nummers worden afgewisseld met nieuw werk van ´Batavi´. Die afwisseling maakt duidelijk welke ontwikkeling de band heeft doorgemaakt. Naast de bekende lofzang op bier (Het bier zal weer vloeien) en Saksenland, waarmee de band samen met publiek Luxor omtovert tot een waar feest, geven de nieuwe nummers van de CD ´Batavi´ vooral blijk van nog intelligenter in elkaar gestoken composities die live ware juweeltjes zijn! Gelukkig wordt dit ook als zodanig herkend door het publiek. Hierdoor is Heidevolk op geen enkel moment een karikatuur geschikt voor feesten en partijen maar een heel sterke act.
Hoe gaan deze muzikanten zich na ´Batavi´ verder ontwikkelen? En wat wordt de volgende stap? Ik zit nu al op het puntje van mijn stoel! Ik heb namelijk het gevoel dat er nog veel meer in deze band zit. Het kan niet anders dan dat hierop een betekenisvolle stap gaat volgen.
Foto’s (c) 2011 Marcel Hakvoort
