Inmiddels is Gregory Porter alweer ruim 11 jaar actief met het uitbrengen van jazzalbums die stuk voor stuk successen werden en ervoor zorgden dat hij inmiddels zelfs Ziggo Dome-achtige zalen bereikt. Toch knap als je de intimiteit van zijn muziek hoort en hij die de afgelopen 11 jaar ook heeft behouden. Vorig jaar voegde hij er nog het sterke album ‘All Rise’ aan toe. Na 11 jaar werd het eens tijd voor een verzamelalbum die toepasselijk en in aansluiting op zijn vorige album als titel ‘Still Rising’ meekrijgt. Maar het is niet zo maar een greatest hits-album geworden, Porter geeft er voor de nieuwe instappers voor zijn muziek ook een hoop extra’s bij.
De eerste 9 nummers zijn een mooi overzicht van al zijn studioalbums tot ‘All Rise’. Maar daarnaast zijn er nog 9 nieuwe nummers toegevoegd. Hoewel ‘No Love Dying’ een remake is van het nummer van het album ‘Liquid Spirit’ uit 2013. Deze nieuwe versie heeft meer een soulvibe gekregen. Ook zitten er twee covers tussen: ‘Why Does My Heart Feels So Bad?’ van Moby waar hij misschien wel een mooiere versie van heeft opgenomen, en de Sting en Eric Clapton-cover ‘It’s Probably Me’. Ook deze krijgt meer een soul-feel dan het origineel. Van de overige 7 nummers is het een raadsel waarom ze als bonustracks zijn toegevoegd aan een compilatie, terwijl ze perfect genoeg zijn om te kunnen volstaan als een regulier studioalbum.
Als dat allemaal nog niet genoeg is wordt het album aangevuld met een dosis duetten met andere artiesten. Waartussen ook een aantal overleden artiesten zitten als Buddy Holly, Ella Fitzgerald, Nat King Cole en Julee London. Dat heeft iets ongemakkelijks. Buddy Holly en Nat King Cole overleden toen Porter nog niet eens was geboren (hij werd onlangs 50 jaar). Maar er zijn ook duetten met artiesten die nog wel onder ons zijn. Met Jamie Cullum geeft hij ‘Don’t Let Me Be Misunderstood’ een jazz-swing sausje. Andere hoogtepunten zijn de Bill Withers cover ‘Grandma’s Hands’ met Ben L’Oncle Soul en een mooie versie van zijn eigen ‘Water Under Bridges’ met Laura Mvula.
Zo is ‘Still Rising’ niet alleen een goedverzorgde instapper geworden voor wie nog kennis moet maken met zijn muziek, maar ook van toegevoegde waarde voor zijn vaste schare fans. De duetten zijn niet allemaal even geslaagd, maar de nieuwe studionummers maken alles goed. (8/10)(Blue Note)
