Al vanaf het begin van de jaren 90 was Massive Attack al begrip in de muziekindustrie. Zo waren ze samen met Portishead verantwoordelijk voor het oprichten van de trip-hop en maakte ze niet één maar drie bepalende albums in de 90’s. Het grote succes van de band bracht echter wel problemen met zich mee, zo viel de groep in het nieuwe millennium langzaam uiteen en ontstond er een haat-liefde verhouding tussen 3D en Daddy G.
De tijden voor Massive Attack werden beter en zo deed hun laatste album ‘Heligoland’, dat in 2010 uitkwam, het verrassend goed ondanks de vernieuwde sound. Bijzondere samenwerkingen destijds waren met Martine Topley-Bird en Damon Albarn. Ook de jaren ervoor werden grote namen gevraagd om mee te werken, maar die stukken werden in de prullenbak gegooid als gevolg van meningsverschillen binnen de groep.Massive Attack lijken het nu op hun eigen tempo te doen, niet gehaast, weloverwogen en lijken op hun hoede. Ze brachten vorige week het intrigerende nieuwe vier nummers tellende EP ‘Ritual Spirit’, met de belofte van een tweede EP én album later dit jaar. Opvallend is dat deze EP volledig geproduceerd is door Robert Del Naja – 3D en dat de volgende EP het werk van compagnon Daddy G zal brengen, zit het dan nog steeds niet helemaal lekker bij Massive Attack denk je dan gelijk.
Er zijn, net als tijdens de huidige tour, leuke verrassingen te vinden op ‘Ritual Spirit’. Tijdens de live shows komen zowel vocalist Horace Andy als Tricky weer in beeld. Rapper Tricky en Robert Del Naja, die al sinds 1995 niet meer hebben samengewerkt, vinden elkaar weer terug voor het nummer ‘Take It There’ en brengt ons even terug in de tijd naar wellicht het hoogtepunt van Massive Attack in de 90’s. Wat als Tricky was gebleven voor het album ‘Mezzanine’ toentertijd? Ik denk dat veel diehard fans deze herkenningen hebben bij het horen van deze track.
‘Dead Editors’ begint als een ‘100th Window’ overloop, maar openbaart zich in iets met een diepere inhoud. Een zin die bijna letterlijk terugkomt is die van Marshall die in 2010 even terugkeerde en de belofte maakte “bring the black back to massive attack”. Het is dan ook opmerkelijk dat op ‘Ritual Spirit’ overduidelijk meer rap terug te vinden is dan op het laatste album ‘Heligoland’.
De gelijknamige track ‘Ritual Spirit’ brengt je in hogere sferen met Azekel’s stem, om te vergelijken met een meditatie sessie of het koortsig ijlen. ‘Voodoo In My Blood’ is een gedreven versie van dynamische rock in samenwerking met Young Fathers, met het soms wat eentonige hypnotiserende geluid van 3D.
Massive Attack waren altijd al goede producenten en het is veelbelovend dat ze hun sound behouden én onderhouden op deze EP. Het is wel overduidelijk het werk van Del Naja en dat doet ons heugen naar de volgende EP van Daddy G, maar laten we hopen dat deze splitting geen apartheid zal worden op het lang verwachte album dat later dit jaar zal verschijnen. (8,0/10)(Virgin Records)
