Alhoewel ik mijn eerste Kuifje-album De schat van Scharlaken Rackham als kind letterlijk stuk heb gelezen, zou de creatie van Herge mij nooit helemaal in de greep krijgen. Te braaf en de door velen zo bewonderde heldere tekenstijl van Herge vond ik toch wat aan de steriele kant. Dat was wellicht een van de redenen waarom ik dacht dat toentertijd dat ‘The Adventures of Tintin: the Secret of Unicorn’ uitkwam dat dit voor mij een van de mindere films was van Steven Spielberg.
Nu bij het herhaaldelijke herzien van deze film is ‘The Adventures of Tintin: the Secret of Unicorn’ nog steeds niet mijn favoriete Spielberg-film maar hij is wel beter dan dat ik bij die eerste keer dacht.. In deze film ontmoeten de reporter Tin Tin en kapitein Haddock elkaar voor het eerst als ze op zoek gaan naar het geheim van het ooit vergane schip de Eenhoorn, waarop een voorvader van Haddock de kapitein was. Daarbij worden ze behoorlijk gehinderd door Sakharine die zo zijn eigen redenen heeft om dit schip te vinden en Haddock een hak te zetten.
Aanvankelijk wenste Steven Spielberg deze film tot een live-action film te maken maar al snel koos hij samen met producent Peter Jackson er voor dat dit een computer-geanimeerde film moest worden. Steven Spielberg en Peter Jackson hebben ervoor gekozen om de film spectaculair en sensationeel te maken. ‘The Adventures of Tintin: the Secret of Unicorn’ voortgestuwd te worden door een ADHD-energie en lijkt meer op ‘Indiana Jones and the Last Crusade’ dan dat het gebaseerd is op een stripalbum van Hergé. Nog steeds vind ik dat de film zich hier en daar overschreeuwt en door zijn niet aflatende energie de kijker nodeloos uitput. Spielbergs vertelwijze staat ook de genialiteit van de film in de weg, want daar zijn wel degelijk sporen van te vinden. Niet alleen is het animatiewerk ongekend fraai maar de werkelijke klasse zit in de detaillering. Prachtige overgangen van de ene naar de andere scene, geweldig camerawerk en soms waanzinnig leuke grapjes die zich op de achtergrond afspelen.
Zoals in de scene waar Thomson en Thompson (voor ons Nederlanders Jansen en Janssens), voorzien van de stemmen van Simon Pegg en Nick Frost bezig zijn met een zakkenroller. Op de achtergrond is iemand in de buurt van een dierenwinkel tegen de vlakte gelopen en zoals gebruikelijk in een stripverhaal om aan te geven dat ie duizelig is verschijnen er of sterretjes of vogels. Dit keer zijn het vogeltjes en onmiddellijk verschijnt de eigenaar van de dierenwinkel, niet om de gevallen man te helpen maar om met een netje de vogeltjes te vangen. Thomson en Thompson als klunzige detectives krijgen zo ook hun momenten.
Thomson: [looks at the newspaper]Great Scotland Yard! That’s extraordinary!
Tintin: What is?
Thomson: Worthington’s having a half-price sale on bowler hats!
Inspector Thompson: [snatches the newspaper]Really, Thomson! This is hardly the time…
[looks at the newspaper] Inspector Thompson: Great Scotland Yard!
Thomson, Tintin: What is it?
Inspector Thompson: Canes are half-price too!
Of als Haddock (stem van Andy Serkis) Tin Tin (stem Jamie Bell) terechtwijst over de importantie van falen.
Captain Haddock: I thought you were an optimist.
Tintin: You were wrong, weren’t you? I’m a realist.
Captain Haddock: Ah, it’s just another name for a quitter.
Tintin: You can call me what you like. Don’t you get it? We failed.
Captain Haddock: Failed. There are plenty of others willing to call you a failure. A fool. A loser. A hopeless souse. Don’t you ever say it of yourself. You send out the wrong signal, that is what people pick up. Don’t you understand? You care about something, you fight for it. You hit a wall, you push through it. There’s something you need to know about failure, Tintin. You can never let it defeat you
Of als Tin Tin (voor ons Nederlanders dus Kuifje) onder water naar een watervliegtuig zwemt is alleen diens kuif boven water te zien wat onmiddellijk doet denken aan een haaienvin wat op zijn beurt, zeker met deze regisseur aan het roer, doet denken aan ‘Jaws’.
Of de prachtig vormgeven credit-sequentie waar we in meer abstracte versie en onder begeleiding van John Williams verrassende jazz-achtige score hier de hele film in een notendop verteld krijgen. Met elke keer kijken zie ik meer van zulke momenten. Dat soort grapjes waar je overheen kijkt door de snelheid, het spektakel en de hectiek. En het zijn vooral deze momenten die de film aardig maken en mij bij elke keer herzien de waardering van de film doen ophogen
Regie: Steven Spielberg.
Stemmen: Jamie Bell, Andy Serkis, Daniel Craig, Nick Frost, Simon Pegg, Daniel Mays, Gad Elmaleh, Toby Jones, Joe Starr, Enn Reitel, MacKenzie Crook, Tony Curran, Sone Fortag, Cary Ewles, Phillip Rhys, Kim Stengel, Rik Young, Sebastian Roche.
Waardering: 7.
