Na bijna zeven jaar komt Finn Andrews met een nieuw album van The Veils, een dubbelalbum zelfs. De titel zegt veel, maar roept misschien nog meer vragen op: ‘And Out Of The Void Came Love’. Vandaar een gesprek met Finn, die twijfelde om de plaat onder zijn eigen naam uit te brengen. “Het is wel een heel persoonlijk album geworden, maar heeft toch ook dat onrustige van The Veils….” The Veils scheppen licht uit donkere tijden.
Het tijdverschil met Nieuw Zeeland wordt passend overbrugd met een drankje. Een glas wijn aan de ene kant van de WIFI verbinding, een mok sterke ochtendkoffie aan de andere kant. De koffie heeft Finn wakker genoeg gemaakt voor een mooi gesprek. Of hij zijn eeuwige hoed is vergeten of bewust niet op heeft, dat laten we in het midden… “‘And Out Of The Void Came Love’ is voor mij een heel speciaal album geworden. Het is artistiek weer een sterk tijdsfragment, een weergave van mijn leven in deze tijd.” En sinds het laatste Veils album ‘Total Depravity’ (2016) en zijn solo album ‘One Piece at a Time’ (2019) is er juist zo veel gebeurd… “Ik heb ook nooit zoveel songs geschreven om dat allemaal een plaats te geven. Ik ben trots op het album. Op de vijftien nummers waarin deze periode voor mij is behouden en is vastgelegd.”
Het album is de weerslag van vele grote en kleine gebeurtenissen. “Je hoort het ook aan de songs. Sommige geven een breed zicht, sommige zijn juist heel klein gehouden. Maar de teksten zijn altijd heel persoonlijk, hoe groot de gebeurtenissen ook zijn, zoals de oorlog in de Oekraïne of de pandemie. Want die grote dingen hebben ook een sterke invloed op mijn persoonlijke leven, hoe ik daarover denk en er mee omga. Het album is een soort worsteling tussen het grote en het kleine.” Waarbij ‘kleine’ is bedoeld als ‘zeer persoonlijk’ en ‘in kleine kring’: “Mijn vrouw werd zwanger en we kregen een dochter…” De 39-jarige Finn straalt nog steeds, zo’n 18.233 kilometer verderop (afgerond)
Maar Finn zou Finn niet zijn, als hij er niet dieper over ging nadenken… “Ik was natuurlijk heel gelukkig, maar het was op een bepaalde manier ook een beetje dubbel. Waarom zou je nu, in deze tijd, een kind op de wereld zetten?” Maar de weegschaal der twijfel sloeg gelukkig uit naar de goede kant: “Doordat de lockdowns werden opgeheven, had ik ook het gevoel dat de wereld weer open ging. Dat we een nieuwe tijd binnen gingen. Dat gevoel van nieuw leven werd dus alleen maar verstevigd door de geboorte.” Dit leidde ook tot het idee van een dubbelalbum. “De twee kanten, negatief en positief, groot en klein… En ook om het leven te vieren, na alles wat er is gebeurd. In de muziek vaak bombastisch, en vol met kleuren. Een baken van hoop na het grauwe en neerslachtige.” Vandaar ook de titel van de dubbelaar: ‘And Out Of The Void Came Love’. Het lijkt alsof de eerste plaat meer over ‘the void’ gaat en de tweede over het vinden van ‘love’. “Ja, zo is het ook wel. Uit ‘the void’ kwamen bijvoorbeeld de nummers ‘Time’ en ‘No Limit of Stars’. Een song als ‘Undertow’ gaat ook over die eerste, donkere, periode, waarin ik trouwens ook nog eens mijn pols brak en dus nauwelijks kon spelen.” Hij laat niet na om er lachend bij te vermelden dat het in Nederland was. “Maar daar kun jij ook niets aan doen!” Daarnaast was er óók nog de onzekerheid hoe het verder zou gaan met de The Veils… Óf ze überhaupt wel verder zouden gaan… Finn had ondertussen al zijn eerste solo album uitgebracht… Een teken? “Ja, misschien wel. Ik ging terug naar Nieuw Zeeland en sommige leden haakten af. Of tijdelijk, zoals wel vaker bij ons. Dat ze bijvoorbeeld eigen projecten hebben, maar straks wel weer meespelen op onze Europese tour“. Dit is ook het eerste Veils album dat volledig in Nieuw Zeeland is opgenomen, “met mensen die ik hier heb ontmoet. Dat was wel een hele ervaring.”
Finn is de frontman, schrijft de lyrics en bepaalt voor een groot deel de muziek. Na het album ‘Total Depravity’ uit 2016 maakte Finn in 2019 een album onder zijn eigen naam, ‘One Piece at a Time’. Nu dus weer een album dat gaat varen onder de vlag van The Veils. “Het is een beetje arbitrair. Want in de productie zit niet zo veel verschil. ‘And Out Of The Void Came Love’ had ik misschien ook onder mijn eigen naam kunnen uitbrengen, maar het voelde uiteindelijk toch meer als een Veils album. Het past ook wel in hun historie. The Veils heeft toch meer dat rusteloze in zich. Dit album heeft dat ook. In de tracklist, het donker tegen het licht… Aan de andere kant: de songs zijn meer tijdsgebonden dan bij The Veils. Hierover gaat ‘Time’, dat de natuurlijke album opener moest worden. Over hoe het begrip van tijd verandert tijdens een lockdown.” Om de tijdscirkel rond te maken sluit het album af met ‘Cradle Song’, dus aan de ‘zonnige kant’ van het album, de ‘love-kant’. “Het is een echt wiegenlied geschreven door mijn vader, voor mij. “ Zijn vader Barry was lid van de legendarische bands Shriekback en XTC. ”Hij zat nog in Engeland, terwijl ik met mijn moeder in Nieuw Zeeland was. Het was een soort message in a bottle…” Nu zingt zoon Finn ‘Cradle Song’ voor zijn eigen kind. “Het moest dan ook de afsluiter worden van het album, for sure.”
‘And Out Of The Void Came Love’ lijkt dus het gat te vullen tussen de vijf eerdere Veils albums en zijn soloplaat. Hoewel, gat… het is meer een glijdende schaal. ”Ik denk dat dit album inderdaad het dichtst bij mijn solo werk ligt. In het verleden liet ik bij The Veils vaak andere personages opdraven in mijn teksten. Waar ik me ook fijn achter kon verschuilen. Ik was bang om op een directe manier over mijzelf te praten. Nu voel ik me gelukkig weer comfortabel in mijn eigen vel en liggen de teksten wat dichter bij mijn eigen persoon.”
Wat dus ook een mooie inkijk geeft in Finns leven en gedachten. “Ik had heel veel vragen, en twijfels. En dit album heeft mijzelf antwoorden gegeven. Op mijn levensvragen en op het leven in deze tumultueuze wereld, waarin ik vader ben geworden. Dat is ook de reden dat ik muziek maak. Het is haast een persoonlijke noodzaak.” Het lijkt bijna alsof hij het album voor zichzelf heeft gemaakt. “Nee, hoor”, lacht hij, “Ik wil het graag delen, op plaat en op het podium. We starten binnenkort dan ook met onze grootste tournee ooit.” En welk compliment zou hem dan het meest ontroeren? Er volgt een heel lange bedenktijd… “Heel simpel eigenlijk: dat het publiek zich herkent in mijn songs en er ook steun in vindt. Maar in ieder geval ook heel veel genoegen.” Hij straalt zichtbaar. “Ik zie het als de ultieme reis van onze songs, om te worden opgenomen in andermans leven, op de verste en vreemdste plaatsen over de hele wereld.” Zo zal het vast ook vergaan met de songs van ‘And Out Of The Void Came Love’: The Veils scheppen licht uit donkere tijden.
