De geplande concerten van Marillion, in het kader van de ‘Light at the end of the tunnel’ tour, zijn helaas uitgesteld tot 2022. Toch is er geen echte aanleiding nodig om in gesprek te gaan met Pete Trewavas, al sinds 1982 de bassist van de progressieve rockband. We treffen Pete dus, genietend van een verse kop koffie. Apart voor een Brit, maar toch, de muzikant is er relaxed onder.
“We weten nog steeds niet goed waar we aan toe zijn wat betreft Covid. Ik hoop dat er niet weer een volgende golf aankomt. Het zou kunnen dat we wel shows in de UK kunnen doen, maar voor op het vasteland is het niet te doen. We kunnen de shows eigenlijk niet verzekeren. Daarnaast was er het probleem dat we, sinds Brexit, voor elk land een visum moesten gaan aanvragen”, aldus Pete. Daar is nu gelukkig dan wel verandering in gekomen. Het lijkt erop dat daar een overeenkomst voor is gesloten en dat er nu dan toch visa voor 90 dagen voor heel Europa komen. “Laten we maar niet te lang blijven klagen daarover; voor volgend jaar ziet het er allemaal een stuk beter uit.”
Het nieuwe Marillion album
Als de band op tournee gaat is dat meestal om een nieuw album te promoten. De fans wachten al heel lang op nieuw materiaal. De band heeft via social media laten weten aan een nieuw album te werken, maar veel is er nog niet over bekend. Zou het langverwachte nieuwe album wel klaar zal zijn voordat de band met de nieuwe tour op pad gaat? “Waarschijnlijk is dat wel zo”, reageert Pete veelbetekenend. Voordat hij verder kan gaan dwingt een rinkelende telefoon hem deze uit te zetten. “Het ziet er goed uit”, zo vervolgt hij, “ik denk dat het album dit jaar helemaal klaar zal zijn. Weet je wat het grote probleem is? De daadwerkelijke productie van het fysieke album. Er is een tekort aan karton! Dat klinkt heel raar misschien, maar door een combinatie van Brexit, Covid Lockdown, de Ever Given’ die het Suezkanaal lange tijd blokkeerde en de toename in online shopping maakt dat het karton dat we nodig hebben voor de albumhoezen er gewoon niet is.”
“We hebben dus te maken met het Butterfly Effect, een opeenstapeling van evenementen die een onverwacht effect hebben, in dit geval op onze albumproductie”, vervolgt hij na een slok van zijn koffie, “Daarnaast is ook het persen van vinyl in goede kwaliteit een langdurig proces. We hopen in september het album helemaal af te hebben om het dan begin 2022 te kunnen uitbrengen. Kijk, het online zetten van materiaal via streamingdiensten is allemaal simpel, het maken van cd’s ook nog wel maar het maken van mooie booklets, hoezen en vinyl, daar gaat gewoon tijd in zitten.”
Natuurlijk zijn we benieuwd wat de fans op het album kunnen verwachten, qua concept of het soort materiaal. Pete twijfelt geen seconde: “Het wordt een fantastisch album.”, en we schieten beiden in de lach, want dat is natuurlijk het enige juiste antwoord. “Je begrijpt toch wel dat ik daar niks over kan en mag zeggen? Als ik je dat wel zou vertellen, word ik afgeschoten door de rest van de band! We hebben afgesproken daar nu nog niks over te vertellen, zelfs niet tegen Maxazine en dat we er, als de tijd rijp is, gezamenlijk meer over zullen vertellen, waarschijnlijk via de website van Marillion.”
De invloed van Covid op het nieuwe album
We zien dat de coronapandemie een grote invloed heeft op de manier waarop bands hun muziek produceren. Covid heeft als een katalysator gewerkt voor het volwassen worden van home-recording en hybride recording waarbij home recordings en studio werk zijn geïntegreerd. “Er zijn artiesten die zijn enorm lui geworden daardoor, maar er zijn ook bands die juist door covid immens creatief zijn geworden. Er zijn mooie samenwerkingen gebeurd, die je anders nooit zou zien, maar voor een band als Marillion geldt dat niet. Wij zijn echt nog een band die er wel bij vaart samen in een ruimte te zitten en te jammen. Wij groeien echt door met elkaar te spelen, en voor ons is dat toch heel anders dan het naar elkaar toesturen van bestanden om daarop voort te borduren, dan missen we toch die instant muzikale feedback.”
“Een ander nadeel is dat de productie dan veel langer gaat duren”, gaat Pete na even nadenken verder, “Dat mensen eindeloos door blijven experimenteren op een idee, je verliest dan de magie van het in een band spelen. Ik zou ook de kameraadschap missen met de andere jongens.” Niet voor niets bestaat Marillion al tientallen jaren in dezelfde bezetting. Deze nieuwe hybride manier van muziek produceren lijkt echter toch een blijvertje te zijn. Het is dan ook een beetje vreemd dat een band als Marillion, die toch altijd aan het voorfront staat van innovatie en bekend staat als early adopters als we bijvoorbeeld kijken naar crowdfunding, dit aan zich voorbij laat gaan. “We gebruiken die nieuwe technieken natuurlijk ook wel”, geeft Trewavas aan, “de wereld is veranderd, maar laat ik je garanderen dat bij Marillion het nog altijd zo is dat de mooiste nummers worden gemaakt als we allemaal samen in een ruimte met elkaar muziek maken. Ik kan daar geen vinger op leggen wat betreft het waarom, maar daar is het nog steeds na al die jaren waar de gouden ideeën komen. Pas als we een volledige roadmap van een album hebben, pas dan kan je uit elkaar gaan om apart aan dingen te werken. Omgekeerd werkt het niet voor ons. Teksten kunnen gaandeweg veranderen, gitaarpartijen kunnen later uitgevonden worden of opnieuw ingespeeld, natuurlijk doen wij dat ook, maar in de basis is en blijft het een band album.”
Nog een poging
Dat gezegd hebbende kunnen we dus in ieder geval concluderen dat het nieuwe album wel gewoon als een vertrouwd Marillion album zal gaan klinken, er zal qua sound geen grote verandering te verwachten zijn. Er valt een stilte aan Pete’s kant en het duurt even voordat hij, met zijn vinger wijzend, zegt “Nu zit je te vissen he, ik had je verteld dat we er niks over gingen zeggen.”, lacht hij wat ondeugend, genietende van het volhardende. “Maar laat ik je dit zeggen dan: het nieuwe album wordt behoorlijk uptempo vergeleken met eerder werk”, laat hij zich toch ontvallen, “De meeste nummers hebben we als band al gemaakt voordat er sprake was van een lockdown, dus voordat we in ons huis werden opgesloten. Als muzikant is thuiswerken eigenlijk geen optie.”
Ondanks dat hij net het echte begin van Marillion meemaakte, zit Pete al meer dan 40 jaar in de band. “Ja, inderdaad, dat is fantastisch toch? ik ben nog steeds verbaasd dat we er nog steeds zijn en dat we het geflikt hebben. Als klein kind was het mijn droom al om muzikant te worden. Als klein kind zag ik the Beatles live in Shea stadium op televisie. Toen wist ik dat dat hetgene was dat ik wilde doen. Ik heb nooit het idee gehad om politieagent of conducteur te worden of wat dan ook. Ik wilde in een band spelen. Toch kwam er een periode dat ik twijfelde, dat ik dacht niet goed genoeg te zijn. Ik vond dat ik redelijk gitaar kon spelen, maar niet echt heel goed. Ik ben erin gegroeid, ging steeds meer live spelen en die shows werden groter. Ik moest steeds verder van huis. Dat was dus eigenlijk een continu groeiproces, totdat ik zelf in ging geloven. Ik prijs mezelf een gelukkig mens en ik knijp echt nog wel regelmatig in mijn arm. Met Marillion zijn we ook nog lang niet uitgespeeld, de energie is er nog steeds. Ik kan niet wachten weer op tour te gaan.”
Marillion treedt in 2022 vijfmaal op in Nederland, op 17 oktober in De Oosterpoort in Groningen, op 19 en 20 oktober in Muziekgebouw Frits in Eindhoven en op 25 en 26 oktober in TivoliVredenburg te Utrecht.
