Met een combinatie van Ierse folk en punkrock heeft Flogging Molly in 15 jaar tijd een behoorlijke live reputatie opgebouwd. Op festivals, zoals afgelopen weekend op de Zwarte Cross, is het altijd een gedroomde feestband. Maar in The Max zaal van De Melkweg bewezen ze deze avond dat ze voor een zaal ook hun hand niet omdraaien.
Voor Flogging Molly was het de Amsterdamse singer-songwriter Wolfling die het voorprogramma voor zijn rekening mocht nemen. Met enkel een mandoline stond hij voor een publiek dat vooral met elkaar aan praten was. Maar hij liet zich daardoor niet uit het veld slaan en speelde met enthousiasme zijn nummers.
Rond 21:00 doofden de zaallichten en is eerst ‘Get up Stand Up’ van Bob Marley te horen. Daarna de Ierse traditional ‘The Auld Triangle’. Tijdens dit nummer liepen de leden van Flogging Molly het podium op en begon frontman Dave King mee te zingen. Toen de band daarna dan echt begon met ‘Screaming At The Wailing Wall’ is de zaal meteen los. Er ontstaan gelijk moshpits in de zaal, en de nummers volgen in sneltreinvaart.
Bij ‘Whistles The Wind’ wordt het even wat rustiger in de zaal, maar gaan de armen massaal de lucht in. De band is duidelijk enthousiast, en Dave King weet hoe hij het publiek moet entertainen. Hij gooide regelmatig zomaar blikjes Guinness het publiek in, en iemand vooraan met een shirt van AC/DC kreeg publiek aandacht van hem. Speciaal voor hem improviseerde hij later ook nog een stukje van ‘Highway To Hell’.
Dave King liet het publiek ook weten dat er plannen zijn voor een nieuw album. Een enkel nieuw nummer daarvan werd vanavond al gespeeld, maar het werd door het publiek net zo enthousiast ontvangen als alle andere nummers die woord voor woord werden meegezongen. ‘What’s Left Of The Flag’ droeg Dave op aan zijn Ierse moeder die inmiddels 94 jaar is.
Met ‘If I Ever Leave This World Alive’ kwam er een einde aan een energiek en enthousiast optreden. Als vervolgens ‘Always Look On The Bright Side Of Life’ van Monty Python uit de speakers klinkt gooien de bandleden nog eens fles water, drumsticks en blikjes Guinness het publiek in. Bassist Nathan Maxwell en banjo-speler Bob Schmidt lieten zich daarna in het publiek onder dompelen dat nog na stoomde van het optreden, waarmee Flogging Molly nog maar eens onderstreepte dat het een live band is die precies weet hoe ze een publiek los krijgen en een zaal plat weten te spelen.
