Zijn met driedubbel platina bekroonde debuut Handful of Soul stamt alweer uit 2006. Ondertussen werkte hij samen met Al Jarreau, Chaka Khan, Leon Ware en Alain Clark. Daarnaast stond de zanger op diverse Europese jazzfestivals waaronder Montreux Jazz en trad hij meerdere keren op in de Royal Albert Hall. Afgelopen zomer maakte de Italiaanse soulman Mario Biondi zijn podiumdebuut in het Bloemendaalse Woodstock69 en oogstte daarmee lovende reacties. Op 22 en 23 oktober keert hij terug voor twee uitverkochte concerten in de North Sea Jazz Club. Veel mensen kennen deze sympathieke man met het opvallende zware stemgeluid nog niet. Tijd dus voor een gesprek.
Mario Biondi wordt 43 jaar geleden geboren in het Italiaanse Sicilië als Mario Ranno. Zijn overleden vader Stefano Biondi was een bekende zanger en songschrijver die veel van Amerikaanse soulmuziek hield. Zijn fascinatie sloeg over op de jonge Mario en beïnvloedde de toekomst van zijn zoon: “Mijn vader’s liefde voor muziek was grenzeloos”, vertelt de zanger. “Hij spoorde me aan om te luisteren naar de grote soulartiesten. Zonder hem had ik misschien nooit James Brown en The Temptations opgepikt. Mijn vader gaf me het vuur door.” Toch zag de boomlange Biondi een zangcarrière niet direct voor zich. Die terughoudendheid kwam voort uit zijn afwijkende stem: “Ik had geen kristal helder timbre zoals veel andere Italiaanse zangers, maar juist een heel laag geluid. En dus dacht ik dat het in mijn nadeel zou werken. Uiteindelijk was het mijn passie voor muziek die de twijfel wegnam en me overtuigde van mijn talent. Bovendien wilde ik mezelf uiten in soul, jazz en blues, stijlen waarin ik goed tot mijn recht kwam.”
Handelsmerk
Inmiddels is Biondi’s vurige donkerbruine croonersstem zijn handelsmerk. Het instrument roept een sterke gelijkenis op met dat van Amerikaanse soulveteranen als Teddy Pendergrass, Barry White en Lou Rawls. Het grote publiek in zijn geboorteland maakt kennis met zijn robuuste stemgeluid op het debuut Handful of Soul uit 2006. Een smaakvolle pastiche van soul, jazz en latin, op vakkundige wijze in elkaar gezet. Het is meteen raak: de Siciliaan sleept een vracht aan lokale onderscheidingen binnen en de single This Is What You Are wordt een nationale top 10-hit. Volgens Biondi was zijn eerste album een buitengewone kans: “Een Italiaanse zanger met een donkere stem die liedjes op een jazzy loungy wijze presenteerde, was toen best uniek en alleen daarom al bijzonder”, legt hij uit. “Maar dat het album zo’n succes werd, heb ik vooral te danken aan twee mensen. Nog voordat Handful of Soul uit was, raakte de Britse dj Jay Norman enthousiast over de single This Is What You Are. Hij draaide het nummer veelvuldig op BBC Radio en het werd positief ontvangen door het publiek. En hoewel het mijn stem is op het album, de ideeën en het geluid zijn van producer Luciano Cantone. Ik vraag me af of het zonder hem net zo’n succes zou zijn geworden. Zijn input is van onschatbare waarde.”
Biondi’s successen in Italië en Engeland bezorgen hem optredens in grote zalen en elders in Europa stond hij inmiddels op een reeks grote jazzfestivals. Dat hij in Nederland debuteert in de intieme en kleurrijke Bloemendaalse strandclub Woodstock69 blijkt uit zijn reactie voor hem niet relevant. “Woodstock69 was een opmerkelijke en fantastische locatie. Ja, het was een hele andere omgeving dan bijvoorbeeld een grote sporthal. Maar eerlijk gezegd maakt het mij niet uit of ik op een intiem podium van Woodstock69 sta of in de Royal Albert Hall. Een ruimte van dat kaliber wil ook niet zeggen dat ik daarna meteen door kan naar Radio City Music Hall. Waar het om gaat is dat ik mijn muziek kan delen met mensen. Dat is toch veel beter dan dat ik voor een muur sta te zingen? Ik ben dankbaar voor deze mooie start in Nederland. We doen het stap voor stap.” Dat Mario een bescheiden, dankbare en doodeerlijke persoonlijkheid heeft, straalt hij uit als hij zijn antwoord vervolgt: “Weet je? Ik ben gewoon een zanger, schrijver en producer. Ik houd me niet bezig met strategie. Daar ben ik ook niet goed in. Ik doe mijn best om beter te worden als muzikant, door te oefenen en te leren van anderen. Ik ontmoet fantastische muzikanten zoals Chaka Khan, Leon Ware en Al Jarreau. Hun support geeft me positieve kracht. Ik heb zoveel van hen meegekregen en dat is goud waard. Zij zijn de hoekstenen van de muziekstijl waarin ik mij beweeg.”
Foto’s (c) Umberto Nicoletti
