Carry gaat de oma van Billy Elliot spelen in de gelijknamige voorstelling. Tefsen deelt de rol met actrice Sylvia Alberts. Billy’s grootmoeder is een grappige, eigenwijze en soms wat verstrooide dame. Billy Elliot de Musical is vanaf 4 november exclusief te zien in het AFAS Circustheater in Den Haag, de galapremière is op zondag 30 november.
Foto: Roy Beusker
Carry Tefsen
Carry verwierf grote bekendheid met haar rol als Mien Dobbelsteen in de televisieserie Zeg ‘ns Aaa. Ze was in het theater eerder onder andere te zien in Oliver, Anatevka, Irma La Douce, De Jantjes, Rooie Sien en de theatervoorstellingen van Zeg ‘ns Aaa. Afgelopen theaterseizoen was Carry te zien in de musical Flashdance. Op televisie was ze te zien in onder andere Vrouwenvleugel, Kees & Co, Oppassen, Baantjer, ’t Schaep met de 5 Pooten, ’t Vrije Schaep, ’t Spaanse Schaep en in de meest recente remake ’t Schaep in Mokum. Films waaraan Carry haar medewerking heeft verleend, zijn onder andere Wat Zien Ik?!, Blue Movie en Keetje Tippel. Naast haar drukke bestaan als actrice werkt Carry als kunstschilder. In 2012 werd ze Koninklijk onderscheiden en benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
Foto: Roy Beusker
Sylvia Alberts
In 1968 plukte Ramses Shaffy Sylvia van de Kleinkunst Akademie en werd ze samen met Ramses een onderdeel van Shaffy Chantate. Vanaf die voorstelling was het Shaffy theater een feit. Ze was in het theater onder andere te zien in En nu naar bed, The Rocky Horror Show, De Club, De Gebochelde van de Notre Dame, De Jantjes, Dirty Dancing, Het Huis van Bernarda Alba en The Full Monty. Speelde mee in de cabaretprogramma’s Moeder Geef Me Nog Eens Raad (Frits Lambrechts), De Vuile Wasch (Willem Breuker) en was medeoprichter van TekstPierement. Sylvia maakte deel uit van de zomerhit De Gidsen, Zing nog eens Louisette en Ode aan Ramses Shaffy. Ook was ze te zien op televisie als vaste zangeres van Zomaar een Zomeravond en speelde in de dramaserie Rare Vogels en diverse muziekprogramma’s. Onlangs speelde ze een gastrol in Ik ook van jou en Familie Kruys. Speelde in de films De Vergeten Zuster en Een Scherzo Furioso.
Billy Elliot wereldwijd
De musical Billy Elliot is gebaseerd op de Oscar genomineerde film uit 2000 en wordt wereldwijd geproduceerd door Universal Stage Productions, Working Title Films en Old Vic Productions. In 2005 ging de musical Billy Elliot in Londen in première en speelt nog steeds voor volle zalen op West End. Sinds de start in 2005 is de musical wereldwijd door meer dan negen en een half miljoen mensen gezien, onder andere op Broadway en in Sydney, Melbourne, Chicago, Toronto en Seoul. De Noord-Amerikaanse tour productie startte in 2010 en eindigde in augustus 2013 de tour met drie weken in São Paulo, Brazilië. Dit was tevens de eerste keer dat Billy Elliot te zien was in Zuid-Amerika. Meer dan zeventig jongens hebben de rol van Billy gespeeld en enkelen hebben zelfs opgetreden op Buckingham Palace en het Witte Huis in Amerika. De muziek is van Elton John, script en liedteksten zijn geschreven door Lee Hall, regie is van Stephen Daldry en choreografie is van Peter Darling. Het decor is ontworpen door Ian MacNeil, associate regisseur is Julian Webber, kostuums zijn ontworpen door Nicky Gillibrand, licht is ontworpen door Rick Fisher en geluid door Paul Arditti. Muzikale leiding en arrangementen door Martin Koch.
Verhaal Billy Elliot de Musical
De musical Billy Elliot vertelt het inspirerende verhaal van een 11-jarige zoon uit een arbeidersgezin ten tijde van de mijnstakingen in Engeland (1984-1985). Billy zit op boksen maar belandt toevallig in een balletles. Tot zijn eigen verbazing blijkt hij hiervoor talent te hebben. Tegen de wil van zijn vader in gaat hij, onder begeleiding van zijn fanatieke balletdocente, steeds harder trainen. Uiteindelijk mag hij auditie doen voor de Royal Ballet School in Londen. Billy hoopt zijn droom om danser te kunnen worden te verwezenlijken, hetgeen hem thuis grote problemen oplevert. Want wat is belangrijker? Een gezinsleven redden dat door politieke en sociale omstandigheden aan de rand van de afgrond staat of het geven van een kans aan een kind met een bijzonder talent?
