Het zevende Naked Song Festival in Eindhoven was dit jaar met 1750 toeschouwers uitverkocht. Misschien wel met dank aan Giel Beelen zijn programma “Beste Singer-songwriter van Nederland” dat dit genre zo populair geworden is wie zal het zeggen. Naast de “echte” singer-songwriters op gitaar of toetsen waren de bands Mister and Mississippi (3fm award winnaar) en hoofd act Jonathan Jeremiah de publiekstrekkers. Voor het eerst was het in dikke rijen wachten bij de kleine zaal om er bij te mogen zijn bij de Zweedse Celliste Linnea Olsson, multi instrumentalist Patrick Wolf of de Canadees Ron Sexsmith. Met een afgeladen intieme zaal deden zij het goed bij het publiek. Miss Olson ging dan wel vreemd met een geleende Cello, maar wist te betoveren. Bij Patrick Wolf ging tijdens de soundcheck veel mis en dat leverde gemor op bij het publiek. tijdens zijn show was alles snel vergeten, deze excentrieke persoonlijkheid van 29 jaar werd met humor en fraai spel op harp, viool en piano dat sacherijn weggespeeld.
De publiekstrekkers stonden in de grote zaal met oud REM gitarist Ken Stringfellow, die zich met Nederlandse bandleden had omringd, gevolgd door de enige Nederlandse band Mister and Mississippi. Met hun Indiefolk muziek pakte ze al een 3 FM Award en boekten lof met hun optreden bij het Naked Song Festival. Jonathan Jeremiah is groot in Nederland met optredens op NSJ en Pinkpop weet hij vooral een grote schare vrouwelijke fans te imponeren met zijn haardos en positieve songs. Afsluiter Xavier Rudd weet dan de serieuze avond van kleine intieme liedjes op de kleinere podia af te sluiten met beweging. Met zijn drumspel en didgeridoo’s kan iedereen gaan staan en gaat het dak eraf!
Een geslaagd uitverkocht festival met weer veel mooie muziek wat gevarieerd maar vooral vrouwelijk publiek trekt. De veelal mannelijke Singer-songwriters zullen dat niet erg gevonden hebben, maar waar blijven de vrouwelijke artiesten? Op 3 na staken die wat mager af dit jaar maar volgend jaar kom ik graag weer naar deze parel van een festival.
