22 jaar geleden schreef Stef Bos een lied over zijn vader en in 2012, het negentigste levensjaar van zijn vader, maakte hij samen met hem het boek Door De Ogen Van Mijn Vader. Stef zocht voor de teksten in al zijn boeken tot nu toe de samenwerking met een kunstenaar voor de bijpassende beelden. Na Gebroken Zinnen (2004) met schilderijen van Marriana Booyens, Ja! (2006) geïllustreerd door Eric de Bruijn en Stillewe (2008) met kunstwerken van Varenka Paschke, is dit zijn vierde boek. Het ligt vanaf eind april in de winkels.
Stef Bos over Door De Ogen Van Mijn Vader:
In de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw maakte mijn vader dia’s met een Rolleiflex camera uit de jaren vijftig.
Veel dia’s.
Aanvankelijk leken ze enkel geschikt voor hilarische avonden, waarin wij in het donker naar onszelf keken en elkaar met lichte ironie op de hak namen.
Nadat wij als kinderen een voor een het huis verlieten, verdwenen de dia’s in een kast op de zolder.
Af en toe haalde mijn vader de Rolleiflex nog tevoorschijn voor familiebijeenkomsten, maar na het overlijden van onze moeder heeft hij geen foto meer genomen alsof niets nog de moeite waard was om vastgelegd te worden.
Toen ik een paar jaar geleden bij toeval verdwaalde in zijn beeldarchief zag ik door de familiekiekjes heen vooral beelden van een andere tijd, met mensen van toen die je aankijken en waar je gedachten bij kunt verzinnen die ze misschien nooit hebben gehad.
Beelden van een tijd die vertellen hoe snel de wereld is veranderd in denken en doen, ten goede en ten kwade.
Zo kregen zijn dia’s opeens een eigen leven, los van een familiegeschiedenis en kreeg ik zin er woorden bij te schrijven vanuit het heden.
22 jaar geleden schreef ik een lied over mijn vader.
Nu werd het tijd om samen met hem iets achter te laten.
In zijn negentigste levensjaar.
Een boek
Van vader en zoon
Met beelden en woorden
Van toen en nu.
