altAfgelopen zaterdag viel Schollenpop waar de band uit Do you remember van dat weekend op zou treden volledig in het water. De Britse post punk band Killing Joke was genoodzaakt vanwege de hevige regen hun concert af te lassen. Dit weekend ga ik wederom terug naar een van onze Vaderlandse bandjes die we rijk zijn (waren). In 1990 hadden ze hun grootste hit, ‘You’. Deze week in ‘Do you remember ….. Ten Sharp’.

In 1982 werd er een bandje opgericht genaamd Streets, toen twee rivaliserende bandjes Prisoner en Pin-Up elkaar tegen kwamen in dezelfde kamer. Beïnvloed door de muziek van Thin Lizzy begonnen ze symphonische rocknummers te schrijven en speelde hoofdzakelijk in de omgeving van Purmerend. Hun eerste optreden was tijdens het Hutspop festival op 3 maart 1982. Toendertijd bestond de band uit Marcel Kapteijn (zang/gitaar), Niels Hermes op de keyboards en Martin Boers op leadgitaar; Ton Groen speelde de basgitaar en op de drums Joop van de Berg. Tijdens de zomer van 1982 werd Joop vervangen door Wil Bouwes uit de band Neon Graffitti. Deze lineup zou zo blijven tot hun split in 1987.

In oktober 1982 werd de groep uitgenodigd om drie nummers op te gaan nemen bij Vara’s Popkrant wat er voor zorgde dat ze regelmatig op de radio te horen waren. Een optreden in KRO’s Rocktempel in april 1983 zorgde ervoor dat ze in in contact kwamen met diverse platenmaatschappijen van welke er geen een geïnteresseerd was. In de zomer van datzelfde jaar werd de apparatuur van toetsenist Hermes gestolen. Hierdoor waren ze genoodzaakt om nieuwe aan te schaffen wat er voor zorgde dat hun geluid heel anders ging klinken. Gedreven door dit feit sloten ze zich op in Fort Spijkerboor om nieuwe songs te schrijven en nu misschien wel door te dringen tot de platenmaatschappijen.

Toen ze er in februari van 1984 uiteindelijk uitkwamen hadden ze een demo opgenomen en bleek er eindelijk interesse te zijn door CBS Records. Een half jaar later namen ze in Studio Spitsbergen een drietal nummers op tesamen met Michiel Hoogenboezem én een demo van ‘When The Snow Falls’. De plannen om een eerste single te releasen waren zo goed als klaar toen CBS erachter kwam dat de bandnaam Streets al bestond in Amerika, dus veranderden ze vanwege hun geluid de naam van de band in Ten Sharp. ‘When The Snow Falls’ was de eerste single die de band begin 1985 uitbracht. Het kwam niet verder dan de tipparade en Vara’s Verukkelijke 15. Het nummer gaf de band veel aandacht, zowel op de radio als de TV.

Hun tweede single ‘Japanese Lovesong’ haalde de Hitlijsten wel maar kwam in july 1985 niet verder dan de 30e plaats. De opvolger ‘Last Words’ haalde de lijsten helemaal niet en eindigde in de tipparade in januari 1986. Voor dit nummer namen ze hun eerste videoclip op. Na een jaar van demo’s opnemen en touren door Nederland brachten ze hun vierde single getiteld ‘Way Of The west’ uit in 1987. Het was een stevig rocknummer wat direkt flopte. In oktober 1987 speelden ze tijdens een show in Hazerswoude voor het laatst als een vijf koppige band.

Hermes en Groen schreven ook diverse nummers voor andere artiesten. In 1989 hadden ze twee liedjes die meededen aanhet nationale songfestival; helaas zonder succes. Na twee jaar van schrijven vroegen ze Marcel Kapteijn om de demo’s in te zingen, waaronder ‘You’ en ‘It Aint My Breathing Heart’. Toen Sony de demo’s hoorde waren ze ineens zeer geïnteresserd in de songs gezongen door Marcel wie het helemaal gehad had met de muziek.

Eind 1990 namen ze samen met producer Hoogenboezem zes nummers op voor ‘Under The Water-Line’ in de Spitsbergen studio. Die titel ‘Under The Water-Line’ was gekozen vanwege het feit dat de band het lekker vond om op de achtergrond te werken. Het album kwam uit in maart 1991 tesamen met de single ‘You’. De single werd een grote nationale hit, het album deed het net zo goed. Toen de single ‘Aint My Beating Heart’ eenmaal uitgekomen was, was het zeven tracks tellende album uitgegroeid tot een volwaardig, tien songs tellend album, ook voor release in andere landen. Na de singles ‘When The Spirit Slips Away’ en de re-release van ‘When The Snow Falls’ brachten ze in maart 1992 de single ‘Rich Man’ uit wat hun derde hit van het album werd.

‘You was intussen in heel Europa uitgebracht en genoot veel succes. De band tourde door Europa om de single op TV en bij radiostations te promoten. Vanwege de line-up waren live optredens beperkt tot piano en zang, soms bijgestaan door saxofonist Tom Barlage. Dit ging zo door tot de herfst van 1992. Hun tweede album ‘The Fire Inside’ werd in die periode opgenomen in de Wisseloord Studio’s te Hilversum met wederom Hoogenboezem als producer bijgestaan door Niels Hermes. Het album was intenser en intiemer dan zijn voorganger. Het album kwam uit in mei 1993 tesamen met de single ‘Dreamhome’ welk het lukte om de hitlijsten te halen.De tweede single van het album, ‘Lines On Your Face’ lukte dit niet. Maart 1994 kwam ‘Rumour In The City’ uit. Een promotietoer naar Argentinië en de hulp van Amnesty International zorgen voor een videoclip met beelden uit de archieven van Amnesty. Het nummer haalde de hitlijsten. Albums getiteld ‘Shop Of Memories’, ‘Roots live’ en een handvol singles volgden maar het succes van ‘You’ werd nooit meer gevevenaard of overtroffen.

{slide=Ten Sharp – You}http://www.youtube.com/watch?v=Fsc-oT9PsSQ{/slide}

{slide=Ten Sharp – Aint My Beating Heart}http://www.youtube.com/watch?v=YjLETyldSPU{/slide}

{slide=Ten Sharp – Snow Is Falling Down}http://www.youtube.com/watch?v=_XXDQCYouH0{/slide}

{slide=Ten Sharp – Japanese Lovesong}http://www.youtube.com/watch?v=Bh-kQfTx4q0{/slide}

{slide=Ten Sharp – Way Of The West}http://www.youtube.com/watch?v=8wERXlYQ2dM{/slide}

Deel: