De Britse band Echo & The Bunnymen toert de komende maanden in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten. Een tournee die wordt onderbroken met vier optredens in West-Europa waaronder in Utrecht, op 3 november. Gelijktijdig met de start van deze tournee verschijnt ‘The Stars, The Oceans & The Moon’ een greep van dertien songs uit het veertig jarige archief en brede en rijke repertoire van de band uit Liverpool aangevuld met twee nieuwe songs.
‘The Stars, The Oceans & The Moon’ is echter geen doorsnee verzamelalbum. Alle tracks zijn opnieuw opgenomen in The Doghouse Studios. In een ander tempo, met andere toonhoogten en verfrissende accentwijzigingen. Soms een verbetering, soms een teleurstelling. Dat laatste geldt dan vooral voor de nummers van de eerste drie albums. Neem ‘Rescue’ en ‘Stars are Stars’ twee zeldzaam mooie en bijna niet te overtreffen klassiekers van het eerste en onvolprezen album ‘Crocodiles’ uit 1980. In de ‘2018’ editie voorzien van een nieuw intro, een ander gitaargeluid en echootje extra hier en wat mee vocalen daar. Dat is toch even wennen.
Maar hoe anders is dat bijvoorbeeld bij nummers als ‘Killing Moon’ en ‘Nothing lasts forever’. Uitgevoerd als zielsnijdende prachtige en indringende ballades met indrukwekkende intro’s. Zoals gezegd, staan er ook twee nieuwe songs op ‘The Stars, The Oceans & The Moon’.
‘The Somnabulist’ en ‘How Far?’ hadden allebei niet misstaan op het Bunnymen album ‘Ocean Rain’. Bombastisch, dansbaar, krachtig en met prachtige gitaarsolo’s. Hoe dan ook, ‘The Stars, The Oceans & The Moon’ is en aanrader voor de fans van Echo & The Bunnymen en de ideale opwarmer voor het optreden in november. Met ‘The Stars, The Oceans & The Moon’ kom je naderende winter wel door. (7/10) (BMG)
