Iedere week komen er tientallen nieuwe albums binnen op de redactie van Maxazine. Veel te veel om ze allemaal te beluisteren, laat staan te recenseren. Iedere dag één recensie zorgt ervoor dat er te veel albums blijven liggen. En dat is zonde. Daarom plaatsen we vandaag een overzicht van albums die op de redactie binnenkomen in korte recensies.
Flèche Love – GUÉRISON
Amina Cadelli, beter bekend onder haar artiestennaam Flèche Love, blijkt een veelzijdige en buitengewone artieste die haar muziek beschouwt als een spirituele reis doordrenkt met soul, jazz, r’n’b en hip-hop invloeden. Geboren in Zwitserland als dochter van Algerijnse ouders, omarmt ze haar multiculturele achtergrond en zingt ze in het Engels,Spaans en Berbers op haar solo-albums. Haar passie strekt zich uit tot diverse onderwerpen, van wiskunde tot ethologie, en haar muzikale stijl weerspiegelt haar brede interesses en diepgaande zoektocht naar spiritualiteit. Als voormalig lid van Kadebostany vond ze haar vrijheid terug en streeft ze naar een nieuw begin met haar solo-carrière. Als een pionier navigeert Flèche Love tussen schaduw en licht, tussen verschillende culturele invloeden, en laat ze haar stempel achter op haar muziek. Op haar nieuwe album nemen haar Maghrebiaanse roots de overtoon. Openingstrack ‘Cetus’, met een gastrol voor Cheb Anouar geeft daar al een perfecte voorzet toe. Amina’s stem is in de categorie wondermooi. ‘Oran’ neemt je mee naar Algerije en ‘Amour Quantique’ heeft nergens een feel zoals we die vroeger van het Spaanse Mecano kenden. Dit album is een heel grote ontdekkingsreis. Prachtig! (Jan Vranken) (9/10) (Horizons Musiques)
UB40 – UB45
UB40, de legendarische reggaepopband, viert 45 jaar in de muziekindustrie met hun 21e studioalbum, ‘UB45’. Het album bevat 14 nummers, waaronder 7 nieuwe tracks en 7 heropgenomen klassiekers zoals ‘Food For Thought’, ‘King’ en natuurlijk ‘Red Red Wine’. De erfenis van wijlen oprichter Brian Travers wordt geëerd door het opnemen van zijn saxofoonpartijen in de heropgenomen nummers. Een mooi gebaar van de mannen! De nieuwe nummers, zoals ‘Gimme Some Kinda Sign’ en ‘Home’, tonen de band in topvorm en bewijzen dat ze nog steeds relevant zijn. Soit, voor het toasten missen ze Astro toch wel, maar vocaal heeft de band niet ingeboet nadat Ali Campbell de band ooit de rug toe keerde en solo ging. De nieuwe zanger Matt Doyle brengt frisse energie en kracht in de band. Iets minder donker qua stem, maar de groove van de band maakt veel goed. ‘UB45’ is een must-have voor fans van UB40 en een perfect album om nieuwe luisteraars kennis te laten maken met hun tijdloze muziek. Luister in dat geval vooral eens naar een geniaal oudje als ‘Tyler’, dat na bijna 45 jaar helaas nog steeds relevant is en nog steeds een van de betere tracks van de Ubbies is. (Norman van den Wildenberg) (8/10) (SRG Records (Universal))
Pillow Queens – Name your Sorrow
Pillow Queens, die met hun vorige twee albums best aan de weg timmerden, leveren met hun nieuwe album helaas geen indrukwekkende prestatie. Met twaalf nieuwe tracks biedt het album weinig melodie en teksten die niet echt opvallen. Het lijkt erop dat de band niet in staat is om hun opgebouwde faam waar te maken met deze release. Gelukkig schittert het nummer ‘The Bar’s Closed’, waarop de band laat zien dat ze het toch wel kunnen. Dit nummer steekt positief af tegen de rest van het album, dat helaas achterblijft. Over het geheel genomen kan dit album als teleurstellend worden beschouwd, gezien de hoge verwachtingen die de band heeft gecreëerd. Pillow Queens behaalt met dit album niet het niveau waarop ze eerder hebben geopereerd. Met een score van 6 uit 10 punten laat het album veel te wensen over.(Jan Vranken) (6/10) (Royal Mountain Records)
T-Bone Burnett – The Other Side
T Bone Burnett’s nieuwste album, ‘The Other Side’, verkent de betekenis van de luisteraar van het album voor de artiest, met een focus op het mysterieuze ‘jij’. Tja, het staat in de promo-beschrijving. Wat een onzin zeg. Maar met meer toegankelijke melodieën dan voorheen, weeft Burnett een verhaal van introspectie, zoals dat dan heet, maar dat voor gewone mensen,’ouder worden’ heet. Begeleid door warme vocalen van artiesten als Rosanne Cash en Weyes Blood probeert Burnett aan te sluiten bij de jongere generaties. Het album, geproduceerd door Colin Linden en Mike Piersante, ademt een rustieke charme uit die in die zin wat afwijkt van zijn recente projecten. “The Other Side” belichaamt de evolutie van Burnett als artiest, met een focus op het ouder worden. De plaat verdient een solide 7/10, waarbij luisteraars van boven de 50 zich aangesproken mogen voelen. (Jan Vranken) (7/10) (Electro Magnetic Corporation)
Andréanne A. Malette – Les Jardins Dérangés
Andréanne A. Malette, een veelzijdige artiest bekend van haar hit ‘Fou’, heeft een indrukwekkende carrière opgebouwd, met onder meer drie nominaties bij de Adisq Awards in 2018. Haar muzikale reis begon in 1988 toen ze werd geboren in Ottawa, maar ze groeide op in Granby, waar ze haar passie voor muziek ontwikkelde. In 2008 behaalde ze haar diploma aan de École Nationale de la Chanson en werd datzelfde jaar een halve finalist bij het Festival International de la Chanson de Granby (FICG). Haar talent bleef niet onopgemerkt, want ze werd ook de woordvoerder van dit prestigieuze evenement in 2013. Na haar debuutalbum ‘Bohèmes’ in 2014, dat meteen na de release de top van de hitlijsten bereikte, besloot Malette in 2016 om Les Productions NIA inc. op te richten, waarmee ze de controle over haar carrière wilde nemen. Ze betrok haar fans actief bij de totstandkoming van haar tweede album door interactieve shows te organiseren waarbij ze konden stemmen op hun favoriete nummers. Het resultaat was verbluffend: haar nummer ‘Fou’ stond maandenlang bovenaan de radiolijsten en haar tweede album, uitgebracht onder haar eigen label in november 2017, leverde haar drie nominaties op bij de Adisq Awards. Haar nieuwste album, ‘Les Jardins Dérangés’, is een verzameling van 10 nummers die in de traditie van het moderne Franse chanson staan. De bescheiden arrangementen en composities benadrukken de kwaliteit van haar muziek en tonen haar vakmanschap als singer-songwriter. Het album is perfect voor een rustige zondagmiddag, waarbij de luisteraar wordt meegenomen op een emotionele reis door de prachtige melodieën en oprechte teksten van Andréanne A. Malette. Met een waardering van zes op tien verdient dit album zeker erkenning voor zijn authenticiteit en luistergenot. (Elodie Renard) (6/10) (Les Productions NIA Inc)
