Het debuut ‘Na Rede Da Varanda’ van O Fino Da Bossa is nog maar een paar seconden oud of je wordt meegezogen naar authentieke Braziliaanse sferen. Even denk je dat het zoveelste meisje uit Ipanema langs komt huppelen, maar de opener ‘Decapericido’ blijkt niet meer dan een knipoog. Want hoewel de CD duidelijk een ode is aan de beste bossanova’s en folkliedjes van het WK-gastland, het album ademt een eigen identiteit.
‘O Fino Da Bossa’ is het geesteskind van Paul Scheepmaker. Deze klassiek/jazz geschoolde gitaarvirtuoos en componist uit Haarlemmermeer is al 25 jaar actief en eigenlijk een rocker in hart en nieren. Hij speelde met artiesten als George Baker en Piet Veerman, en maakte muziek voor films en reclames. Met zijn Braziliaanse project slaat de muzikant een geheel andere weg in door zijn liefde voor het land van de bossanova en samba te ventileren. En dat gaat hem meer dan goed af.
Massage
De Noord-Hollander schreef, produceerde, mixte én gaf het album ook nog eens zelf uit. Zijn gitaarspel is een oorstrelende massage die wordt aangevuld met de warme vocalen van leadzangeres Yinske Silva. Daarnaast werken nog eens een dozijn geskilde musici mee die de songs verder aankleden met strijkers, blazers, percussie en piano. Op geniale wijze weet de gitarist met zijn band de altijd warme en sensuele door João Gilberto populair gemaakte bossasound te vangen in maar liefst 20 originele composities.
O Fino Da Bossa voert de luisteraar mee langs uitnodigende smaakvolle melodieën, opwindende ritmes en prachtig gezongen Portugese teksten die de temperatuur laten stijgen naar Zuid-Amerikaanse maatstaven. Het ene moment herinneren de liedjes aan de meeslepende standards van Antônio Carlos Jobim, het volgende moment aan de gevarieerde stijl van Baden Powell, terwijl liedjes als ‘O Pai-De-Santo’ en ‘Ainda Voce No Meu Coracao’ de folkinvloeden met succes vertegenwoordigen. Andere hoogtepunten zijn onder meer ‘Fala Nao’, ‘Nerinyo’, ‘No Quintal Da Dona Flor’ en ‘Tudo Que Passou’.
Razend knap
Maar liefs zes jaar werkte Scheepmaker aan dit project en dat is ervan af te horen. Hij verleidt met de essentie van de bossanova zoals die 50 jaar geleden klonk: warm en prikkelend, zomers en luchtig, maar ook razend knap gecomponeerd en uitgevoerd. ‘Na Rede Da Varanda’ is een potentieel debuut waar niet alleen bossanova-liefhebbers blij van worden, maar waar ook de gemiddelde Braziliaan van gaat heupwiegen en glimlachen. (9/10)(Eigen Beheer)
