Wie het over [[Fiction Plane]] heeft, heeft het doorgaans over de band die enkele jaren geleden een kleine hit had met ‘Two Sisters’. Of over de band van de zoon van [[Sting]]. Maar Fiction Plane is meer dan een eendagsvlieg, of slechts de zoon van. We spraken met [[Joe Sumner]], zanger en bassist, en met [[Seton Daunt]], gitarist van de Engelse band, die maandag in [[Rotown]] de nieuwe cd ‘Sparks’ presenteert. We spraken ze aan het eind van een lange drukke dag, en dat was ze aan te zien. Vermoeid namen ze plaats in de zithoek van een van Amsterdams mooiste hotels, waar de Britten zich bovenwel thuis voelden. Seton zat het hele gesprek relaxed, terwijl Joe op en neer hopte op zijn stoel, duidelijk uitkijkend naar het Amsterdamse nachtleven. Joe is die hele media-aandacht vanzelfsprekend al zijn hele leven gewend, met een vader die zijn hele leven al in de picture staat, en een moeder die als actrice ook niet beschoren was met een rustig leven.
Voor Seton daarentegen is de aandacht nog steeds wat onwennig, maar kwam rustig aan op zijn gemak. “Het is vreemd om niet te spelen, en toch druk bezig te zijn. Daarstraks hebben we nog maar even snel wat akoestisch gespeeld, we kunnen het niet laten. Hoewel het wel eens lekker is om gewoon te praten zonder meteen erna te hoeven optreden. Hoewel optreden toch hetgeen is wat we het liefst zo snel mogelijk weer doen, daar zijn we verslaafd aan. Toeren is gaaf, maar vermoeiend. Je staat op, je speelt en je reist weer ergens anders naar toe. Dan is het wel eens fijn als je een tijdje niet toert, dan zie je je familie en vrienden weer eens, maar het blijft altijd kriebelen. Ik mis mijn familie wel enorm als ik weg ben, maar dat hoort erbij. Het voordeel is wel dat je na een tournee weer een lange tijd thuis kan zijn en meer aandacht aan familie en vrienden kan besteden dan anderen kunnen. Het gaat gewoon wat op en neer.” vertelt de gitarist, terwijl zijn ogen het gemis aan thuis verraden. Joe vult lachend aan: “Ja, heerlijk toch, als je niets hoeft te doen. Je wordt wakker, drinkt 7 pints en gaat weer slapen om de dag er op hetzelfde te doen.”
Toen Joe zijn ouders vertelde dat hij muzikant wilde worden, was dat begrijpelijk, maar veel ouders zullen hun zoon ervan willen weerhouden. Seton’s ouders waren gelukkig meegaand op dat vlak, en terecht, want de gitarist heeft aangetoond zijn talent niet onbenut te hebben gelaten. “Toen ik 14, 15 was heb ik wat stommiteiten uitgehaald, voordat ik de keuze maakte muzikant te maken. Ik wilde toen maar één ding, en dat was gitaar spelen. Ik heb mezelf voorgenomen nooit meer een glas bier aan te raken, en me volledig op de muziek te storten, en daar stonden mij ouders volledig achter. Had ik wel gekozen voor het bier, zou ik nooit zo ver gekomen zijn. Ik geloof nog steeds dat als je iets wil, dat je dat moet doen, en de rest ervoor moet laten staan.” Voor Joe kan het anders zijn, veel muzikanten raden hun kinderen juist af het vak in te gaan. “Haha, dat is vaak gewoon angst. [[Jeff Buckley]] liet zijn pa een poepje ruiken, en ook [[Enrique Iglesias]] is inmiddels vele malen beter dan zijn pa. Misschien is het juist die uitdaging beroemde ter worden dan pa, je weet het niet.”
Het anagram ‘Fiction Plane’/’Infant Police’ is volgens de band een groot toeval. Volgens Seton Daunt moet er iemand zo verveeld zijn geweest om dat uit te zoeken, aangezien de naam Fiction Plane gebaseerd is op de geluiden die veel mensen na de oorlog hoorden, spookvliegtuigen; vliegtuigen die mensen hoorden, maar er niet waren. De band wil dat graag voortzetten met het creëren van geluiden op het podium, zo vol, dat mensen meer horen dan er uiteindelijk gespeeld wordt. Vergeleken met de vroegere naam van de band ‘Santa’s Boyfriend’, die gejat was van een racepaard, zit er met deze naam wat meer achter, en ook achter de muziek. Voor ‘Sparks’ hebben we veel langer kunnen nadenken dan de eerdere albums. Ons vorige album ‘Left Side of the Brain’ knalde zo lekker, dat we twee jaar bezig zijn geweest met toeren. En dan heb je niets anders om handen dan spelen, repeteren in de hotelkamer, en kom je over de hele wereld op zulke inspirerende plekken, dat we nu wat dieper in de muziek hebben kunnen duiken. We hebben geprobeerd er nu alles uit te halen wat er in zit op dit moment. Uiteindelijk hebben we maar heel weinig tijd gehad om definitief te schrijven en alles op te nemen, dus we moesten veel sneller dan ooit alles op de plaat krijgen, en waren dus structureel zwaar geconcentreerd, en iedereen was scherper dan ooit. En dat hoor je,” vullen beide bandleden elkaar om en om aan.
Op ‘Sparks’ staat een nummer ‘Russian LSD’, waarvan als je naar de tekst luistert, niet duidelijk wordt waar de naam vandaan komt. Voor het eerst schiet er een twinkeling in Daunt’s ogen, die compleet opgaat in een verhaal over een oud Russisch boek ‘Mastero Margarita’, dat met door het gebruik van metaforen, symbolen en sarcasme de censuur van Stalin’s regime probeerde te omzeilen, en daarbij tevens een sneer maakte naar diens regime. De schrijfkunst die als een LSD de waarheid vertaalde naar waanzin, met tussen de regels de werkelijkheid. Zonder het terug te kunnen herleiden. En in de hoofdstad van de drugswereld komt dan uiteindelijk de bekentenis dat drugs het hele tekstschrijven niet verbeteren, maar wel versnellen. Vooral Joe weet een hele reeks artiesten en albums op te sommen die zonder invloed van drugs nooit geworden zouden zijn wat ze nu zijn. Of uiteindelijk wel, maar veel te laat. Seton blijft echter afstand te houden van de drugs: “Ik heb genoeg vrienden zien afzakken door drugs, het verandert iemands leven, en als mensen drugs gebruiken moeten ze dat mooi zelf weten, maar weet wel dat je er door onderdoor gaat.” De wijze lessen van papa Daunt.
‘Push me around’ is de nieuwe single van Fiction Plane: catchy, poppy en misschien wel net zo vrolijk als ‘Two Sisters’, met een een begin jaren ’80 Belgische kwinkslag er in. Zelf verwachten ze dat de single misschien wel meer succes zal opleveren dan ‘Two Sisters’, Joe omschrijft het nummer als een potentiële zomerhit. Hij had het zelfde gevoel bij beide nummers, hoe en waarom weet zelfs hij niet. De single is net uit, het album ‘Sparks’ ligt komende week in de winkels (kijk op www.fictionplane.com voor een online stream van het album) en morgen, maandag 17 mei staat de band in Rotown Rotterdam, om op 14 augustus terug te keren voor een optreden op Huntenpop.
