‘Made in Belgium’ is een kwaliteitswaarborg in het wijde Indielandschap. Het staat garant voor eigenzinnig, gedurfd, vooruitstrevend, spannend en nog ongepolijst. Gaan wij deze sticker ook op het langverwacht debuutalbum ‘Your Colours Will Stain’ van Portland plakken? Daarover laten we u nog even in spanning en bieden wij u eerst een kijkje in onze keuken alwaar het uitgeserveerde muziekgerecht wordt geproefd en beoordeeld op smaak. En smaken verschillen…

De verwachtingen waren hooggespannen bij ‘de kenners’. Portland won in 2018 ‘De Nieuwe Lichting’ van Studio Brussel met de song ’Pouring rain’. Er volgde veel media-aandacht en een zeer uitgebreide tournee, die onder meer langs de Belgische topfestivals Pukkelpop en Werchter leidde. In Nederland deden ze deze zomer ook Bruis aan. Daar kwamen we tot de slotsom dat Portland ‘een mooie diamant is, die nog wat bijgeschaafd moet worden en dan tot grote schittering zal komen’.

En daar zit juist de grote vraag: in welke richting de elektro-indie-folk-pop van Portland bijschaven? Wat ons betreft niet te zeer naar de gladdere popkant, maar liever naar de meer verrassende elektro-indie-folk met zijn edgy randen. Hierin zit misschien ook de twijfel van Portland zelf: welke kant gaan we op met onze, in de basis, prachtige songs? Het album schippert nu tussen beide.

Laat duidelijk zijn dat ‘Your Colours Will Stain’ volledig beantwoordt aan het beeld en het geluid dat we van Portland hebben: mooi opgebouwde songs, gevoelig, melancholiek. Met als lekkerste smaakmaker de prachtige samenzang van Sarah Pepels en Jente Pironet. Hun stemmen kronkelen langs elkaar, raken in elkaar verstrengeld en brengen elkaar tot grotere hoogte. De songs klinken prettig gevoelig en zijn nergens pathetisch. Ze raken je oprecht. Het geheel wordt mooi geserveerd op een bedje van synths en gitaar, strak in balans gehouden door drum en bas. Alles ziet er piekfijn uit en is smaakvol. Soms proeven we een eigenzinnig Portland-recept zoals in ‘Killer’s Mind’, waarin de zweverige melancholie fantastisch tot uitdrukking komt in een fusion van samenzang, drumbeats en synths. Ook het meer ingetogen ‘Lucky Clover’ getuigt van zowel eigenheid als klasse en bezorgt je kippenvel.

Maar soms denk je dat iets al eens eerder hebt geproefd in andere Belgische smaken zoals Balthazar (‘Step aside’), Oscar and the Wolf (‘Expectations’) of Faces on TV (Ýou misread me’). Natuurlijk zijn dit niet de minsten in Indieland België en is het dus zeker geen schande dat de smaken herkenbaar zijn. Maar misschien liggen ze er iets te dik bovenop en moet Portland zich meer durven te onderscheiden. Soms mogen de nummers ook iets kruidiger zijn; dan is de smaak te flauw en vervaagt hij iets te snel, zoals in opener ‘Lady Moon’, en in ‘Moonlit’ waarin de spanningsbogen, ondanks de prachtige zang, net iets te kort zijn. Of in ‘Pearls’, waarin Sarah’s stem solo gaat en te duidelijk haar maatje Jente mist.

Al met al getuigt het album echter van zoveel kwaliteit dat het in de smaak zal vallen bij een breed publiek. Zowel verwende indieliefhebbers als het meer poppy minded publiek zal iets van zijn gading kunnen vinden. Beiden zullen elkaar bijvoorbeeld zeker treffen in de perfecte popsong ‘Ally, Ally’: het bewijs dat eigenzinnig, edgy en populair drie ingrediënten zijn die prima bij elkaar kunnen passen. Oscar and the Wolf en Balthazar hebben dat al bewezen. Volgt Portland? Laten we zeggen dat het ons zal verbazen als de deuren van de grote podia niet verder open zullen gaan na het album ‘Your Colours Will Stain’.

En nu wilt u natuurlijk eindelijk weten of wij de kwaliteitssticker ‘Made in Belgium’ erop gaan plakken? Soms ontbreekt het iets aan eigenheid en spanning, maar we concluderen dat we toch heerlijk hebben gegeten van dit nieuwe gerecht uit de betere Belgische muziekkeuken. Dus plakken maar! (7/10) (PIAS)

Deel: