‘Acoustic Niche Separation’, het zevende album van Impostor is een ware Cyberfunk-klassieker in wording. De multi-instrumentalist heeft het vermogen om elektronische muziek naadloos te verweven met elementen uit funk, disco en hip-hop, geperfectioneerd en levert een indrukwekkend album af. Het album, dat bestaat uit vijftien zorgvuldig uitgewerkte tracks, toont Impostor’s veelzijdigheid als producer en muzikant. De invloed van Daft Punk en Kraftwerk is duidelijk aanwezig in de strakke arrangementen, maar Impostor weet er een eigen, hedendaagse draai aan te geven die het geheel verfrissend en modern houdt.
Een absolute uitblinker al vrij snel in het begin op het album is ‘Do You Love Me?’, een track die wordt gedragen door een onweerstaanbare slap bass die perfect samenvloeit met de vocoder-vocals. Deze vocoder-effecten vormen een rode draad door het hele album, maar komen in deze track het beste tot hun recht. Het geeft het nummer een futuristisch randje, terwijl het tegelijkertijd diep geworteld blijft in de funk.
‘Jump to It (1nce Again)’ is zonder twijfel het meest toegankelijke nummer van de plaat. Met zijn slim geplaatste samples en aanstekelijke ritme heeft deze track alles in huis om uit te groeien tot een zomerhit. Maar ook ‘Cocoa Funk Shuffle’, een nummer dat zo uit de studio van St. Germain had kunnen komen. De track ademt dezelfde verfijnde, laid-back sfeer die we kennen van de Franse producer, met een prachtige mix van elektronische en organische elementen die een heerlijke lounge-ervaring creëren. Het laat zien dat Impostor veel meer in huis heeft dan alleen dansbare electrofunk.
De titeltrack ‘Acoustic Niche Separation’ is weer zo’n ander hoogtepunt van het album, zoals er zo velen op het album staan. De organische instrumenten versmelten hier naadloos met elektronische elementen, wat resulteert in een hypnotiserende compositie die je meerdere keren wilt beluisteren om alle subtiele lagen te ontdekken.
Het album sluit af met een ingenieuze samenvatting van het album op ‘Single Mixes Medley’, een regelrecht eerbetoon aan Daft Punk in een onvervalste 12″-mix, en ‘Acoustic Niche Separation Reprise’, die samen een perfecte conclusie vormen voor deze muzikale odyssee. De productie is kristalhelder en gedetailleerd, wat des te indrukwekkender is gezien het DIY-karakter van het project. ‘Acoustic Niche Separation’ bewijst dat elektronische muziek nog steeds kan verrassen en vernieuwen, zonder haar dansbare karakter te verliezen. Wellicht een van de beste albums die ik de laatste jaren heb mogen ontdekken, en dat wil wat zeggen! (9/10) (Way Past Cool)