Dit jaar was het eerste evenement van Young Impact. Dinsdag 4 juni werden de onderwerpen eenzaamheid, mentale gezondheid en milieu besproken in combinatie met een muzikale belevenis. 1/3e van de mensen geeft aan dat ze zich wel eens eenzaam voelen. Een aantal waar velen niks van weten en ook niet stil bij staan. Het concept was prachtig vorm gegeven, de afwisseling van muziek, wat uiteraard verbindt, en het bewust worden van mentale gezondheid.
Het publiek bestond voornamelijk uit jongeren met een korte concentratieboog. Dat is ook niet gek; als er elke keer een beetje muziek wordt gegeven en het daarna omslaat is het ook lastig om je te focussen op een wat serieuzer onderwerp. Laura Yasmin en Vlins trapten af met hun grote hit ‘Stemgeluid’, wat als afsluiting van hun optreden nogmaals werd gezongen. Aangezien het koppel ouders zijn geworden, hebben ze meerdere nummers gezongen over het zijn van een ouder. Ondanks dat het publiek weinig nummers kende, werd er goed geproefd van het begin van de avond.
Na elke grote artiest kwam er iemand spreken. Over eenzaamheid in zijn, haar of hun eigen leven. Zo kwamen er tussendoor ook video’s en een voordracht van een zelfgeschreven stuk. Toen even later Numidia kwam, ging iedereen uit zijn dak. Numidia is een artiest die in meerdere talen zingt en hit na hit scoort. Naast het feit dat ze allemaal talen beheerst, heeft ze losse heupen en vulde ze in haar eentje het hele podium. Met twee van haar grootste hits ‘Tout Est Bon’ en ‘Meli Meli’ zorgde ze ervoor dat iedereen meezong. Na haar optreden begon ze te praten over haar eigen leven en de problemen die zij als jonger meisje heeft ervaren. Zo is ze bijvoorbeeld uit huis geplaatst, maar vond ze haar geluk in de muziek. Ze drukte iedereen op het hart om hun dromen te volgen.
Sosha Duysker, Gwen van Poorten en Yuki Kempees waren de presentatoren van de avond. Een voor een stalen ze de show. Zo werd er meerdere keren ook gesproken over de prijs die Gwen van Poorten recent had gewonnen. Ze was uitgekozen als de mooiste vrouw van Nederland. Duysker, van Poorten en Kempees leverden een goede presentatie met duidelijke uitleg en interactie met het publiek.
Daarna kwam Bizzey het podium op. Een artiest die altijd een feestje van de zaal weet te maken en tegen het eind van zijn optreden zonder shirt loopt. Hij gaf mensen in het publiek complimenten en kondigde iedereen aan om dit vaker te doen. Geef elkaar complimenten. De tienermeiden gingen los en iedereen was aan het dansen en zingen. Bizzey was de feestmaker van de avond en dat is wat hem maakt wie hij is. Hij zal altijd het feestbeest van elk evenement zijn.
Met Son Mieux was het een apart geval. Ze speelden één liedje, tussen Laura Yasmin & Vlins en Numidia in en verdwenen als sneeuw voor de zon. Pas richting het eind van de avond kwamen ze terug. Tijdens ‘Multicolor’ schoot er confetti door de hele zaal. En even later werden er strandballen in het publiek gegooid. Dat leek een heel leuk idee, tot de ballen in de gezichten van de bezoekers terecht kwamen. Son Mieux is gewoon een sterke band met een heerlijke warme energie. Ze zijn stuk voor stuk lekker gek en eigen. Son Mieux is altijd een goede keuze.
Toen het moment aanbrak waar iedereen op had gewacht, was het nog indrukwekkender dan verwacht. Rita Ora kwam op in een lange jas met een oranje zonnebril op, samen met haar dansers. Ze zong haar nieuwe hit ‘Ask & You Shall Receive’, maar niks kon toppen aan haar oude hits. ‘Let You Love Me’ en ‘Anywhere’ waren nostalgische nummers waar iedereen alle woorden van wist. Zonder dat het afgesproken was, zong ze ‘Dancing Queen’ van ABBA. Het gehele ‘optreden’ was net zoals de andere optredens van korte duur. Jammer dat de hoofd act niet nog ietsje langer bleef, want Rita Ora was écht de ster van de avond.
Young Impact Night had misschien het verkeerde publiek, maar een fantastische show met diepgang. Het is mooi dat de jongere generatie meer leert over mentale gezondheid. Het is een onderwerp dat steeds vaker van pas komt en wat geen taboe meer is. Volgend jaar is Young Impact Day – Night in de AFAS in Amsterdam. Hopelijk wordt alle moeite en tijd rondom het onderwerp mentale gezondheid dan wél gewaardeerd.
Foto’s (c) Perrin Oubrie
