In de eerste week van januari ’21 begon Avey Tare, bekend van zijn werk met de band Animal Collective regelmatig naar de ‘ Drop of Sun’ Studio’s van zijn vriend Adam McDaniel in Asheville te rijden om meer vlees op de botten te krijgen van de wel heel basic demo’s die hij het jaar daarvoor thuis had gemaakt. Het concept voor voor ‘7s’, Avey’s vierde soloalbum, groeide als was het een voorzichtige eerste krokus in de fletse februari zon.
Avey Tare’s nieuwste werk, ‘7s’, wijkt af van de levendige, caleidoscopische soundscapes die zijn experimentele op folk geënte oeuvre hebben bepaald. Hoewel de intentie van de artiest om zijn publiek mee te nemen in zijn creatieve proces prijzenswaardig is, blijft het eindresultaat achter bij de verwachtingen.
De liedjes zijn open en vernuftig gearrangeerd. Bij opener ‘Invisible Darlings’ krijg je als luisteraar nog een glimlach op je gezicht. Folky en zo’n grappige tingel-tangel piano doen een beetje vervreemdend aan, en Avey is ook niet ‘s werelds beste zanger, bij lange na niet, maar toch. Het klinkt erg sympathiek, maar vanaf dit openingsnummer wordt duidelijk dat het ‘7s’ aan muzikaliteit ontbreekt. De arrangementen zijn spaarzaam en onderontwikkeld, waardoor de luisteraar smacht naar meer complexiteit en diepte. Het ontbreken van dynamische verschuivingen en een beter ontwikkelde instrumentatie zorgt voor een eentonige luisterervaring die niet blijvend kan boeien
Het is vooral het originele en vernuftige creatieve proces dat je in dit album overal terughoort, waardoor het een leuk album is om naar te luisteren. Meer dan een muzikaal project lijkt het soms wel puur een creatief proces waar je samen met Avey doorheen moet. Luister bijvoorbeeld naar’ Hey Bog’. Een reis door het audio universum van Avey. Best leuk en interessant om in mee te gaan, als je ervoor open staat, maar echt muzikaal is het niet. Je krijgt niet het idee dat hier heel erg over is nagedacht.
Die ene verlossende eigenschap van ‘7s’ is Avey Tare’s bereidheid om zijn publiek mee te nemen op zijn creatieve reis. De introspectieve en contemplatieve teksten van het album geven een kijkje in het denkproces van de artiest en bieden een zeldzame blik in de geest van een schepper. Dit alleen kan het album echter niet redden van zijn gebrekkige muzikaliteit.
Afsluiter ‘Cloud Stop Rest Start’ maakt dan nog de meeste indruk. Hierin is enigszins een structuur te ontdekken die je als een popliedje zou kunnen omschrijven. Echt vrolijk wordt je er niet van, en heel eerlijk, echt goed is het niet.
Concluderend is ‘7s’ een teleurstellende toevoeging aan de discografie van Avey Tare. Hoewel de wens van de artiest om te experimenteren met de grenzen van de folkmuziek bewonderenswaardig is, schiet het album uiteindelijk tekort in de uitvoering. Het gebrek aan muzikaliteit, de monotone arrangementen en het ingetogen tempo zorgen voor een saaie en weinig opwindende luisterervaring. Fans van het eerdere werk van Avey Tare zullen misschien onder de indruk zijn, en degenen die nieuw zijn in de muziek van de artiest zullen in ‘7s’ misschien niet genoeg vinden om een diepere duik in zijn catalogus te rechtvaardigen. (6/10) (Domino Recording Ltd)
