Didier Awadi, ofwel simpelweg Awadi is de godfather van de West-Afrikaanse hip-hop. In 1989 startte hij het legendarische rapcollectief Positive Black Soul, waarmee hij met het uitdragen van zijn radicale pan-afrikaanse idealen een sterrenstatus in West-Afrika kreeg. Opererend vanuit Senegal is PBS, zoals Positive Black Soul in het kort wordt genoemd, erin geslaagd een zeer geslaagde crossover te maken van door de Amerikaanse West Coast rap naar de in eigen cultuur gewortelde muziek zoals de mbalax. Positive Black Soul is officieel nooit opgehouden, maar is naar de achtergrond verdwenen nu Awadi al jaren een succesvolle solocarrière heeft, die hem overal in de francophonie brengt. Zijn collega Duggy Tee is naar de achtergrond verschoven. Vanuit hun Sankara studio zijn ze tot op heden de meest bepalende producers als het gaat om de zogenaamde ‘ galsen-hop’ .
Awadi heeft onlangs onder de titel ‘ Quand on refuse on dit Non’ zijn vijfde solo-album uitgebracht dat ook vergezeld wordt door een filmproject. Het album telt 12 titels, waarvan een live opgenomen is. Het is een typisch Awadi-album geworden. Een heerlijke ultravette sound, waarbij zeker niet op de bas is bezuinigd. Awadi heeft een instant herkenbare flow, die gekenmerkt wordt door zijn vermogen om een enorm ritmische flow te combineren prachtige muzikaliteit. De basis is vaak een polyritmisch figuur, rechtstreeks uit de rijke Senegalese muziekhistorie gehaald. Luister bijvoorbeeld naar ‘Enfants Benis’ . Awadi vermengd slim zijn moedertaal Wolof, met het Frans, daar waar hij wil dat zijn sterk pan afrikaans , op afrikaanse trotsheid gerichte boodschap over wil brengen.
Op het album ook een paar erg interessante samenwerkingen. Op de titeltrack horen we de jonge zanger Diyane Adams uit Saint Louis, Senegal die hoge ogen gooide als finalist in ‘ the Voice of Africa’. Typisch dat Awadi zo’n jong talent op deze manier een mooi podium biedt. Op ‘L’Africain’ zingt Senegal’s levende legende Baaba Maal mee. Een combinatie die kippenvel oplevert. Grootste verrassing op het album is de eenmalige terugkeer als Positve Black Soul in het nummer ‘Pas nes d’hier’. Instant herkenbaar als Positive Black Soul wordt Awadi als hij weer samenwerkt met Duggy Tee. Uit duizenden herkenbaar en zwaar geworteld in hun culturele erfgoed.
Op het album ook een bewerking van de Afrikaanse classic ‘Il n’est jamais trop tard’, oorspronkelijk in 1968 geschreven en uitgebracht door de uit Kameroen afkomstige mangambeu zanger Pierre Tchana, met zijn Travel Band, maar later bekend geworden in de versie van Cheikh Lo. Awadi blijft zijn culturele roots eren, en wil de jeugd laten zien dat ze een muzikale geschiedenis hebben waar ze trots op kunnen zijn, en waar ze hun inspiratie uit kunnen halen. De Afrikaanse muziek is uiteindelijk de basis van de meeste moderne populaire muziek.
Met dit album legt Awadi andermaal de lat heel hoog. Hij weet als geen ander het internationale publiek aan te spreken met Afrikaanse muziek. Het album is uitstekend geproduceerd, volledig in studio Sankara, en uitgebracht op zijn eigen label. Opnieuw een hoogtepunt in zijn inmiddels meer dan drie decennia omspannende carrière.
(8/10) (Studio Sankara)
