Vanaf de eerste tonen van Benjamin Herman’s ‘True Love’s Flame’ zag ik de openluchtbioscoop in een Frans dorpje voor me. Genietende van een mooie wijn en lekker stukje kaas en klassieker op het scherm, meer heeft een mens niet nodig. ‘True Love’s Flame’ nodigt je uit om weg te dromen naar zwart/wit films zoals ze heden ten dagen niet meer gemaakt worden. De tracks hebben een nostalgische sfeer. Het type album wat je in alle jaargetijden kunt op zetten, in de zomer op het veld tijdens een picknick, in de winter om lekker weg te kruipen in je favoriete stoel met dat boek wat je al zolang wilde lezen.
Voor zijn nieuwe album werkt Benjamin Herman samen met zangeres Anna Serierse. Serierse komt uit een familie van jazzmuzikanten (Benjamin deelde eerder het podium met haar vader en grootvader) en is een van de meest veelbelovende talenten in de Nederlandse jazzscene. Het samenwerken met Nederlands zangtalent is een rode draad door de carrière van Benjamin Herman, eerder in zijn carrière nam hij al vocalisten als Ruben Hein, Wouter Hamel en Daniel von Piekartz onder zijn vleugels
Ik werd meteen door dit album gegrepen, zat er meteen in. Het is heerlijk om te horen hoe Herman met een kleine bezetting (bass, piano, ,drums, sax) nummers neerzet die staan. Het album is een mooie balans tussen instrumentale jazz en vocale jazz en neemt je mee langs verschillende stijlen, invloeden zonder te vervelen. Anna Serierse is top te noemen op dit album. Deze dame is met recht een aanwinst te noemen in de Nederlandse Jazz-scene.
Het is een tijd geleden dat ik een album mocht beluisteren waarvan ik zoiets had, ik heb het gevoel dat ik dit vaak luisteren. Het ligt gemakkelijk in het gehoor zonder diepgang te verliezen, daarom denk ik dat dit een album is wat de jazz-puristen onder ons ook zeker kunnen waarderen. Het is duidelijk dat Benjamin Herman de inspiratie gehaald heeft uit films van iconische regisseurs. Dat is te merken, ogen dicht en je kunt zo wegdromen. Niet alle nummers zijn van eigen hand, maar wel overgoten met een stevige Benjamin Herman saus… en dat maakt alles nog smaakvoller. Waar Benjamin Herman me met ‘Bughouse‘ (2018) nogal eens kwijt raakt, weet ie me hier echt bij de les te houden. Mijn mening… een aanrader. (9/10)
