Warhola, de band van de Belgische zanger Oliver Symons, heeft zich in de korte tijd sinds het ontstaan van de band (2013) al aardig gevestigd in de Vlaamse popscene. Een jaar na de oprichting van de band won Warhola de Belgische Humo’s Rock Rally, en na de veelgeprezen single ‘Promise’ en een EP uit 2016 komt in mei het debuutalbum van de band uit. Nu Warhola alle middelen heeft om het grotere (internationale) publiek te veroveren, presenteerde de band zich in de Schouwburg van Groningen tijdens het vierdaagse festival Eurosonic Noorderslag.
Warhola bestaat uit een bijzondere samenstelling: de band heeft namelijk twee drummers. Deze twee drummers zaten aan weerszijden van het podium met hun gezichten naar elkaar toe, wat meteen opviel als een opvallende en unieke podiumvulling. De uitgebreide drumsectie was overigens niet het enige dat het podium zo indrukwekkend maakte: de indeling van de zaal was volledig omgegooid. De platte vloer die normaal gesproken het podium vormt was nu de staplaats voor het publiek, en de band speelde in de holte van de zaal binnen de roodfluwelen bühne van de schouwburg wat zorgde voor een uniek uitzicht voor het publiek.
Ondanks het feit dat zanger en frontman Symons gedwongen was om zittend te zingen (‘I won’t be able to dance for you, but you can dance for me’) wist hij het publiek in te pakken met zijn melancholische teksten, zware beats en aanstekelijke bewegingen. Voorin de volle zaal werd gedanst en de basdreun deed de planken van de houten vloer trillen; een toevallig maar effectief onderdeel van de totaalervaring van een Warholaconcert.
Nummers als ‘Girl’ en ‘Jewels’ lieten het publiek meedeinen en Warhola’s complexe en volle geluid demonstreerde dat de bandleden hun instrumenten en electronica tot in de puntjes beheersten. Het optreden van Warhola in Groningen was misschien niet lang (de set duurde zo’n drie kwartier); de indruk die de band heeft gemaakt is ontegenzeggelijk blijvend.
Foto’s (c) Anneke Klungers
