Ooit al gehoord van Karen Dalton. Wij ook niet. Toch blijkt deze dame in muzikaal opzicht haar sporen verdiend te hebben in de jaren zestig. Het probleem met Dalton was echter dat ze tegen enige commerciële exploitatie van haar zangtalent was en ze elke geïnteresseerde platenbons de laan uitstuurde. Het verhaal van Dalton wordt grotendeels vertelt door de ogen van haar tweede man gitarist Richard Tucker waarmee ze rondtoerde tijdens de flower power periode. Scenarist van dienst voor deze graphic novel is Cédric Rassat, die sommigen misschien nog kennen van de driedelige reeks William Panama, die kort na de eeuwwisseling, via Glénat, in de Vlaamse en Nederlandse stripwinkels belandde. De Franse schrijver zou later nog scenario’s schrijven maar de strips die daar uit voortvloeiden haalden de Nederlandstalige markt niet.
Met een stukje levensverhaal over Karen Dalton lukt het wel. Het verhaal start wanneer de dame de clubs in en rond Greenwich Village onveilig maakt met haar doordringende stemgeluid. Dalton passeert langs dezelfde clubs waar ook Tim Hardin, Bod Dylan en John Philips (The Mamas & The Papas) hun carrière lanceerden. Dalton is echter een vrijgevochten vrouw die lak heeft aan het etablissement en haar eigen weg gaat. Haar leven wordt echter al van jongs af aan gedomineerd door drugs. Voor elk optreden blowt ze er op los omdat ze anders het podium niet op durft. Eens op het podium sluit ze haar ogen en begint ze te zingen.
Rassat beschrijft in dit getekende boekwerkje tien jaar uit het leven van Karen Dalton startende ergens in 1960 en eindigend met de release van haar eerste album in 1969, in volle Woodstockperiode. De lezer ziet een Karen voorbijkomen die soms euforisch is maar ook periode’s inlast waarin ze zicht maandenlang terugtrekt ver weg van de muziekscene. Dalton mag zich dan voordoen als een vrijgevochten vrouw toch heeft ze een dramatisch kantje.
Als we dan het tekenwerk van de hand van Ana Rousse onder de loep nemen, komen we tot de vaststelling dat de manier van tekenen perfect past bij het tijdperk waarin dit verhaal zich afspeelt. De zwart/wit pentekeningen op zich zijn vrij gedetailleerd uitgewerkt en bevatten heel wat tierlantijntjes zodat elke tekening op zich goed gevuld is. Langs de andere kant zorgen al die lijntjes en puntjes er ook voor dat het tekenwerk eentonig overkomt wat vooral bij een werk van 150 pagina’s een beetje op de zenuwen begint te werken eens je pagina 100 gepasseerd bent.
Toch moeten we besluiten dat deze graphic novel over Karen Dalton een mooi tijdsbeeld beschrijft van de zestiger jaren in Amerika en je een inkijk geeft in de folkscene uit die periode, waaruit enkele grote artiesten zijn geboren. De manier waarop het verhaal vertelt wordt, nodigt uit om het werkje in een ruk uit te lezen en de manier waarop alles grafisch in beeld wordt gebracht door de Française Rousse past perfect bij het verhaal.
Uitgeverij: Concerto Books BV
ISBN13: 9789082308693
https://www.youtube.com/watch?v=FFAdU9TC3uI