Waar je in de jaren ’70 en ’80 The Jacksons had als band of brothers, waren de sisterbands verdeeld tussen de Pointer Sisters en Sister Sledge. De meeste hits werden in ons land gescoord door de gezusters Sledge, en zij waren het die woensdagavond optraden in De Vorstin in Hilversum. Een exclusief optreden in Nederland en dat merkte je. Een uitverkochte Vorstin was het gevolg. Terecht, zo bleek uiteindelijk. Het had niet veel gescheeld of er had een klein Nederlands randje aan het optreden van Sister Sledge in Hilversum gezeten. Sinds Joni eerder dit jaar plotseling overleed, wordt de groep telkens aangevuld met een gastzangeres. Helaas voor Nederland werd het ditmaal niet de in ons land geboren Amber Dirks. De keuze viel op Tanya Ti-et, die als derde zangeres naast Debby en Kim Sledge optrad. Toch zat er een klein Nederlands randje aan het concert. Debbie Sledge woonde enige tijd in Gelderland, en heeft er nog steeds een huis, samen met haar Nederlandse man. Ook Joni was er in bepaalde mate nog bij. Joni’s zoon Thaddeus treedt tegenwoordig op als achtergrondzanger, maar wordt door zijn tantes met regelmaat naar de voorgrond getrokken; Terecht.

Sister-Sledge

Wie vooraf de setlist van het optreden had bekeken, zou zich al snel bij een festivalshow van de dames wanen. Een korte setlist van slechts een tiental nummers hadden de dames klaarliggen. Het werd echter een volledige show, waarbij de Sisters ieder nummer optrokken tot een soort van 12 inch-versie, waardoor De Vorstin weldegelijk een volwaardig concert te horen en te zien kreeg. Nee, ondanks de inmiddels wat hogere leeftijd  – Debbie en Kim  hebben beiden inmiddels een 6 voor hun leeftijd staan – was de show zeker geen bejaardensoos te noemen. Qua stem leken de dames niet eens één noot te hebben moeten inboeten. Daar waar het verschillende jaren ’80-artiesten inmiddels niet meer lukt een volledig nummer zuiver te zingen, was er tijdens het gehele optreden van de Sisters geen valse noot op te merken. Goed, de danspasjes zijn niet te vergelijken met die van Beyoncé, Rihanna of Lady Gaga, maar we hebben het dan wel over een verdubbeling in leeftijd. Menig vrouw zou willen er op haar 60e nog zo uit te zien en te bewegen.

Het optreden van Sister Sledge was er een van vrijwel louter hits. Van ‘All American Girls’, via ‘Frankie’ naar ‘The Greatest Dancer’, waarbij een toeschouwer uit het publiek werd getrokken en zichzelf even the greatest dancer mocht wanen. Niet alleen het publiek werd in het zonnetje gezet. Met grote regelmaat werden de voortreffelijke bandleden van de Sisters naar voren gehaald. Sister Sledge is meer dan de twee overgebleven zusters; men mag het met geruststellende zekerheid een ware band noemen. Van de gast- en backing vocalisten, tot een bassist D Bazz (David Jones), die wellicht het grootste geheim is achter het huidige succes van de dames. Zijn bassolo tijdens Chic-Cover ‘Good Times’ die het concert voor enige tijd zo’n dampende groove gaf dat men zich even bij een concert van de Sugarhill Gang waande, leek een regelrechte sollicitatie om Mark King te vervangen bij Level 42. D Bazz mag daardoor zeker genoemd worden als een van de grootste onbekende bassisten van het heden.

Sister-Sledge

Ook musical director Dominic Amato trok met regelmaat het spel naar zich toe. Zijn sax-solo in ‘Thinking of You’, en bijbehorende samenspel met Debbie Sledge, maar ook zijn talkbox-solo tijdens de bandintroductie onder ‘Lost in Music’, waren een genot voor het oor. Dat (voorlaatste) nummer van de show werd speels onderbroken door ‘Shout’, om te eindigen met een fabuleuze drumsolo door Ira King, die zoals altijd als King Ramses zijn drumstel besteeg. Toen afsluiter ‘We Are Family’ begon, leek het optreden snel gedaan. Niets was minder waar, want ondanks dat het slechts één nummer was op de setlist, duurde de afsluitende publieksfavoriet zeker 10 minuten. In die tien minuten namen de zusters ruimschoots de tijd het publiek te bedanken, offstage te gaan, en na een kort intermezzo van de voortreffelijke band weer snel als toegift in hetzelfde nummer de buhne te betreden. Het was wellicht een sumiere toegift, maar door de mooie hoeveelheid hits hoorde je niemand klagen over het gebrek aan een extra nummer.

Sister Sledge is wellicht al wat op leeftijd, maar van gebreken was nog niets te merken. De dames zetten een show neer die voor het oor en voor het oog een genot was. De tour van nu is de eerste na het overlijden van Sister Joni, maar het lijkt erop dat de groep nog jaren vooruit kan in de afgeslankte samenstelling. Hoewel afgeslankt; Sister Sledge klinkt voller en completer dan ooit. De dames stonden exclusief voor Nederland in De Vorstin, maar toonden aan klaar te zijn voor een complete tour.

 foto’s: Bart Teunis
Deel: