Het zijn niet de gemakkelijkste albums die uitkomen bij Kytopia, het label van Colin ‘Kyteman’ Benders. Kapok is daar geen uitzondering op. Het kostte ondergetekende dan ook enkele luistersessies met flinke tussenpozen om door ‘Flatlands’ te geraken. En toch, na een eerste indruk van onbegrip, is die mening na enkele keren omgeslagen richting een klap voor mijn hoofd. Dat ik dit niet eerder inzag!
Kapok is het collectief, gevormd door Kyteman’s Morris Kliphuis op hoorn, Timon Koomen op gitaar en Remco Menting op drums en piano. Een ogenschijnlijk vreemde combinatie, zeker voor wie de gastmuzikanten op de cd bekijkt. Een doorsnee kamerorkest zou kunnen gevormd, alleen de gitaar valt uit de toon bij echt klassiek. Edoch, klassiek is het niet, en een kamerorkest evenmin. Een flinke dosis jazz met experimenten in verscheidene richtingen. Een Blue Man Group achtig geheel (‘Morning Jam’) en een magistrale ‘Nausicaa’ (muzikaal vrij naar Nausikaä (‘Odyssee’ door Homerus), een ode aan de Japanse wereldkampioen kogelslingeren tijdens een bijna beeldende hardrockblues op ‘Murofushi’, ‘Flatlands’ brengt de stijlen samen, gedirigeerd door Kapok, het drietal dat pas een week of twee voor de opnames begonnen in deze samenstelling bijeen kwamen.
Niet alleen Morris Kliphuis op de hoorn, maar zeker ook gitarist Timon Koomen verdient een eervolle vermelding. De rifs die Koomen uit zijn gitaar trekt zijn van de allure die doet denken aan oude meesters uit Jamaica, Ernest Ranglin voorop; En die stond ook niet alleen bekend vanwege zijn jazzmeesterwerken! Het experimentele gerag op het toepasselijk genoemde ‘Herrie’ maakt gelukkig snel plaats voor het vrolijke ‘Tarantella’, de laatste track op het tien nummers tellende album. Het Balkaneske nummer laat het luisterende publiek achter met een samenvatting van ‘Flatlands’: een samenspel van stijlen en instrumenten, op vakkundige wijze geïmproviseerd tot een groots geheel. Kapok geeft een visitekaartje af en zelfs een goed verstaander zal versteld blijven staan van de diversheid op dat kaartje.
Ja het gebeurt vaker, dat klassiek geschoolde muzikanten de jazz-kant kiezen, maar zoals Kliphuis met zijn hoorn is ongehoord. Slechts weinige hoornisten kozen voor de moeilijke weg, maar Kliphuis laat zien dat het kan en pioniert met Kapok op een manier die we eerder bij Kyteman zelf zagen. (8/10) (Kytopia)
