In het kader van het uitkomen van hun nieuwste album, 'Credo' gaf The Human League op 19 april een concert in Paradiso te Amsterdam. Maxazine was daarbij en mocht meegenieten met een show waarvan ik in eerste instantie het gevoel had dat het niets zou worden. Ik geef toe, de hits die ze in de jaren '80 hadden waren leuk tot zeer goed maar ik vond Philip Oakey geen beste zanger. Ik vroeg me dus af wat het dan een kleine 25 jaar later live zou worden.
Het is best rustig nog in de zaal als het voorprogramma bezig is om hun nummers ten gehore te brengen. De band 'Performance', ik had nog niet eerder van ze gehoord, maar er zijn er wel meer die ik niet ken, ja….zelfs ik. De zaal begint zich inmiddels aardig te vullen en wanneer het licht gedimd word begint het publiek te fluiten en roepen. Twee toetsenisten, één drummer, de twee originele zangeressen Susan Ann Sulley en Joanne Catherall en zanger Phil Oakey (nu met een kale kop) verschijnen op het podium. Achter de band zorgt een groot projectiescherm voor visueel vermaak. Oakey is geheel gekleed in het zwart; een lange leren jas, een zonnebril en een capuchon die vrijwel zijn hele hoofd verbergd.
Wat ik in het begin van dit verslag al aangaf had ik mijn twijfels of ze het nog wel konden, nou, zeker weten. Met 'Never Let Me Go' starten ze het concert, gevolgd door 'Open Your Heart' welke luidkeels door het publiek word meegzongen. Vooral door de oudjes want daar mag ook ik me onder scharen, de gemiddelde leeftijd ligt toch zo rond de de 45 jaar. De afwisseling tussen de oude en de nummer nummers verloopt naadloos. Verbazingwekkend is hoe makkelijk Oakey de hoge noten nog haalt, echt helemaal niks op aan te merken. In het begin moest hij nog even warm draaien, maar gaandeweg het concert werd hij steeds sterker.
Na vele hits als ´The Lebanon´, ´Human´(zéér goed gezongen!), ´Mirror Man' (Het publiek danst er flink op los), (natuurlijk) 'Don't You Want Me' en de afsluiter 'Together In Electric Dreams' afgewisseld met nieuw werk van het album 'Credo' zoals 'Egomaniac', Night People' en 'Never Let Me Go' was het concert helaas afgelopen. Duidelijk mag zijn dat The Human League het zeker nog niet verleerd hebben. Een goede degelijke show, goed evenwicht tussen oud en nieuw werk, aan het publiek te horen en zien dachten zij er net zo over als ik……..fantastisch!!
