Na de stadiongerichte rocksound van ‘The Weight Of Your Love’ uit 2013 volgde in 2015 het sobere album ‘In Dreams’. Album nummer zes van Editors, ‘Violence’, zit daar tussenin. Gitaren zijn ver te zoeken en elektronica en synthesizers domineren op het album.
De eerste single ‘Magazine’ past in de lijn van de hits ‘A Ton Of Love’ en ‘Papillon’ en zal het live ongetwijfeld goed gaan doen. Ook ‘Darkness At The Door’ past in dat straatje. Typisch Editors anno de jaren ’10: veilig, hitgericht, maar niet echt spannend. Toch blijven Editors, als één van de weinige bands uit het vorige decennium, zichzelf wel ontwikkelen. Ook op dit album. Spannender zijn het Depeche Mode/U2 (ten tijden van Zooropa) achtige ‘Hallelujah (So Low)’, de titeltrack ‘Violence’ en ‘Counting Spooks’. Helaas slaat het in een track als ‘Nothingness’ net iets te ver door richting Imagine Dragons.
Maar gelukkig weten de Editors op het album in andere tracks nog wel hun eigen geluid te behouden. Waarbij twee nummers er bovenuit springen. De eerste daarvan is een nummer dat al eerder is verschenen in een versie op de soundtrack van ‘Twilight’ en als live versie op Rock Werchter: de typische Tom Smith piano ballad ‘No Sound But The Wind’. Het verschijnt nu voor het eerst op een studio album van Editors, en ook in de meest pure vorm. Het vormt een hoogtepunt op het album samen de laatste track ‘Belong’; een typische donkere Editors track.
Veel nieuws onder de zon is er niet bij het zesde album van Editors, en het vormt als geheel een minder sterke plaat dan voorganger ‘In Dreams’. Toch zijn ze zelfs met een minder vernieuwd album verder doorontwikkeld dan veel andere bands uit het vorige decennium die na 2010 weinig boeiends meer hebben geproduceerd. Daarin weten Editors nog altijd wel een stapje verder te zijn. (7,5/10)(PIAS)
