De Amerikaanse band Venice heeft sinds 14 april een nieuw album uit, getiteld ‘Into the Morning Blue’. Na het met lovende kritieken ontvangen coveralbum ‘Brunch Buffet’ (2016) was het voor Venice weer tijd om hun eigen hart te laten spreken. ‘Into the Morning Blue’ is een album geworden met lieve, mooie en ontroerende songs. De heren van Venice houden hun traditie hoog om diepe gevoelens en gedachten onder woorden te brengen.

VeniceOok hier zitten inhoudelijk weer een aantal pareltjes bij die vele mensen een hart onder de riem zullen gaan steken. Relaxte muziek, met de inhoud op de voorgrond. Muzikaal lijken de heren in te houden in vergelijking tot hun verleden. Het ‘rocken’ heeft deze keer geweken voor rustige luisternummers, de functie van de gitaar is nu meer ondersteunend voor de zang. Of dit leeftijdgerelateerd is zullen de komende jaren en projecten uitwijzen.

Het lieve openingsliedje ‘Sunrise, August of 69’ brengt de luisteraar meteen in de bekende en vertrouwde Venice-sfeer. Dromerig niemendalletje met zachte zang. De titel ‘Doesn’t get any better then this’ klinkt als de wanhoopskreet van iemand die de hoop lijkt op te geven, maar als je doorluistert klinkt hier in de samenzang zoals altijd de rode Venice-lijn van hoop, acceptatie en tevredenheid. “I see the ying and the yang, wonder what the future holds…”

De openingsgitaar van de titelsong ‘Into The Morning Blue’ herinnert aan de Beatles, maar de zang is onmiskenbaar van Venice. Met een heerlijk basgeluid en lay back zang stap je graag mee in de ochtend blues van de heren. Het wat meer uptempo ‘A Wealhy Man’ bezingt onder andere het hebben van 2 huizen en het bereisd hebben van de wereld, wat voor velen het goede leven behelst. Mét de onmiskenbare Venice- aanvulling, dat ‘pas als jij mijn hand vast houdt, ik écht een rijke man ben’.

De Amerikaanse folk/country, (rock) groep Venice heeft door de jaren een publiek van alle leeftijden weten te bereiken, met trouwe bezoekers en luisteraars die hun gevoelens vertolkt voelen door deze ‘2 maal 2 broers’. Bij dit album is gekozen voor minder meerstemmigheid en minder aandacht voor muzikale solo’s. Inhoudelijk hoogstaand, muzikaal is gekozen voor meer rust. (7,5)(Lennon Records)

Deel: