De derde cd van jazz-zangeres Judith Nijland, wat moeten we zeggen. Vier jaar na ‘Suitcase of Songs’ een vervolg met ‘Four Zero’. Vier nul, veertig, ´I have to face the fact that I´m getting old´, Nijland opent met een louge/achtige jazzjam, met die ene text die de ´Four Zero´ overduidelijk verklaard. ´Four Zero´, maar maakt het uit? Judith Nijland geeft wederom een visitekaartje af waarmee de de zangeres zichzelf nog duidelijker op de kaart zet in de jazz-scene.
Nijland is inmiddels tot ver over de landgrenzen bekend en ook in ons eigen land herbeleven de jazzclubs haar optredens keer op keer weer. Opener ‘Grey Hair’ laat dan weinig tot de verbeelding over dat Nijland in het midden van haar leven staat, ‘Receycle Me’ gaat daar in feite dwars tegen in. Klonk de opener nog wat richting de Engelse jazzfunkband ‘YCB’, verderop op de plaat laat Nijland dat uptempo soms wat vallen, maar blijft swingend.
Op ‘Four Zero’ laat Nijland haar leven aan zich voorbij gaan. Inspiraties, overpeinzingen, mijmeringen over het leven, dat is wat ‘Four Zero’ is. Heerlijk, rustig voor het warme haardvuur met een glaasje rode wijn of whisky. En een blokje oude kaas niet te vergeten. Nijland maakt muziek die voor een ieder is te waarderen, en ondanks die rust ook zeker geschikt voor de, liefst oude, jazzclubs. Rustig, beheerst, maakt Nijland haar eigen nummers tot een relaxte mix, waarbij de band van Nijland zeer zeker niet mag worden vergeten.
‘Sing around the World’ lijkt door Nijland geschreven als wederomstanding na die gewaarwording dat het niet alleen maar slow hoeft. Het funky nummer luidt een deel van de cd in die de rust achter zich laat. Nijland springt nergens echt uit de band, houdt het binnen de kaders, gebruikt hier en daar een klein effectje, maar blijft down to earth. Nijland’s stem is en blijft een genot om naar te luisteren en levert met ‘Four Zero’ misschien wel een van de meest perfecte ‘rainy fridayevening’- albums van het jaar af.
Judith Nijland wordt op het moment goed opgepakt bij Radio 6, Jazz & Soul, en precies dat is wat Nijland is: Jazz met een scherpe rand van soul, een genot om naar te luisteren. Nijland is zwaar ondergewaardeerd, maar hopelijk komt daar nu verandering in. (8/10) (Off the Records)