Onze resencent Rik Moors stelt zijn beste albums van het afgelopen jaar aan ons voor.
Uriah Heep – Chaos & Colour
De veteranen van Uriah Heep leveren wat mij betreft het beste album van dit jaar af. Ook na vijftig + jaar spat de energie van dit album af. De nummers zijn stuk voor stuk sterk en doen terugdenken aan hun ‘classic’ periode. Het latere werk van de oudere bands wordt vaak over het hoofd gezien, maar bands als Uriah Heep bewijzen dat ook het nieuwe werk minstens net zo goed kan zijn.
Chris Stapleton – Higher
Wellicht een van de grootste country-artiesten van het moment laat nog maar eens zien waarom hij dat is. Stapleton is opnieuw veelzijdig en met zo’n strot is natuurlijk ook veel mogelijk. Prachtige countrysongs waar het kippenvel hoog staat. Countyrock om de luchtgitaar te pakken. Opnieuw een homerun.
Matt Andersen – The Big Bottle Of Joy
Al jaren een van mijn favoriete artiesten. Dit album maakte hij met het collectief The Big Bottle Of Joy en hiermee komt er een heerlijke soul sausje over de nummers. De achtergrondzangeressen verdienen een aparte vermelding.
Creeper – Sanguivore
Creeper gooit het met dit album over een andere boeg en maakt een album hoorbaar geïnspireerd op hun muzikale voorbeelden. Meat Loaf, Danzig, Nick Cave. Je kunt het een goth rock opera noemen, heerlijk.
Hazlett – Bloom Mountain
De Australische artiest zet met dit eerste album direct zoden aan de dijk. De dreamy pop voert je even helemaal weg. Ik kijk nu al uit naar een nieuw album.
Ripe – Bright Blues
Zoals de titel al doet vermoeden is dit een ‘’bright’’ album. Anderzijds is het absoluut geen bluesplaat. Pop met wat funk zorgt door de vrolijke blazers en catchy refreinen voor een heel leuk album.
Robert Jon & The Wreck – Ride Into The Light
Opkomende Southern rock band die er niet vies van is om er wat soul doorheen te mixen. Wat mij betreft hebben ze nog geen slechte plaat gemaakt en ook deze staat weer als een huis.
Maerzfeld – Alles Anders
Lekkere catchy Duitse industrial. Al jaren tourt de band ook als Rammstein coverband, maar ze bregen dus ook onder de naam Maerzfeld al een tijd lekkere albums af.
Sweat – Who Do You Think They Are?
Wederom een nieuwe band met het debuutalbum. Dit doet je terugdenken aan bands als Jefferson Airplane en Heart. Ik vind het heerlijk en fijn om te zien dat retro bands ook lekkere songs weten te brengen zonder dat het wel heel erg lijkt op iets wat we al kennen.
Frankie and the Witch Fingers – Data Doom
Lekkere psych rock met zeker ook invloeden van de proto-metal. Zeker in de instrumentatie komen de stevige tracks van Sweet wel bovendrijven in gedachten. Mij was deze band voorheen nog onbekend, dit album heeft me overtuigd.
