Zaterdagavond 30 oktober 2021 was het dan zover. Na een jaar Corona uitstel naam U2pia in de Voorste Venne in Drunen afscheid van hun publiek en visa versa. Helaas zullen we het vanaf nu zonder U2pia moeten stellen.
Door de voorschriften was het uitverkocht met “slechts” 820 uitzinnige fans. Als je de socials mocht geloven had dat aantal veel hoger kunnen liggen want de vraag om kaarten was immens.
Na ongeveer 25 jaar stoppen de vier vrienden met hun tribute aan U2. De concerten die ze gaven waren altijd een feest van herkenning en een jaarlijks weerzien met hun grote schare volgers.Dit laatste concert sloeg alles. De sfeer, het publiek de muziek en niet te vergeten het nog immer aanwezige enthousiasme van de band.
Na een mooie videopresentatie over 40 jaar samen spelen en 25 jaar U2pia werd er afgeteld tot 00:00 en kon het feest beginnen.
De band genoot zichtbaar van het publiek en van het, na 2,5 jaar, weer optreden. Natuurlijk was er ook tussen de nummers door een korte terugblik naar die 25 jaar.
Over de setlist kan je kort zijn, het was om met Spotify te spreken een “this is U2” setlist. Helaas was het zo dat ook hier de zaal om 24:00 uur leeg moest zijn en een keuze gemaakt was voor 2,5 uur muziek maken.
De reden van het stoppen met U2pia waren problemen met de stembanden van zanger Eric, maar hij zong alsof er niets aan de hand was. De gelijkenis met Bono is verbluffend ook deze laatste avond.
Hans benaderde the Edge en is vanaf nu onze eigen ‘De Hoek’. De Adam Clayton van de band Richard bespeelde de bas zoals die van een U2 tribute band verwacht mag worden. Dan drummer William “Larry Mullen” Mimpen. Op het moment dat hij Sunday Bloody Sunday inzette was er kippenvel in de hele zaal. Tot slot de ingevlogen organist Richard Westbroek. Hij hoort inmiddels toch echt wel tot de vaste bezetting van U2pia, maar behoorde niet vanaf het begin bij de vierkoppige vriendengroep. Hij personaliseerde niemand van de originele band, maar was zeker een perfecte aanvulling op de sound van U2pia.
Met alle hits die voorbij kwamen nadere het uur U(2). Het afscheid was daar. De emotie kwam los op het podium maar ook in de zaal. Menig bezoeker pinkte een traantje weg. De band bedankte het publiek uitvoerig en wederzijds. Het is over het is voorbij. Wie weet komen we deze ras muziekanten ooit weer ergens tegen. Ik hoop erop. U2pia jullie hebben herinneringen gemaakt. Dank voor al die mooie jaren en daarmee verwoord ik de fans.
Foto’s (C) Rob Verbruggen
