Er is een nieuwe bluesartiest opgestaan. Met de plaat ‘Harlem’ levert King Solomon Hicks een leuk debuut af.
Geboren werd de man gewoon als Solomon Hicks. Hij groeide op in een bepaalde wijk in New York. Je raad het haast niet, jawel in Harlem. Dat is dan ook waar de titel van dit album op gebaseerd is. Hij kreeg al op jonge leeftijd de bijnaam King en besloot die dan ook maar als artiestenaam te gaan gebruiken. Op zijn 14e (!) speelde hij al mee op de cd van The Cotton Club All-Star Band. Door de jaren heen heeft de jongeman een eigen stijl ontwikkeld. Een mengeling van blues, jazz, R&B, funk en gospel. Lekker variërend dus. Hij deelde het podium al met grote namen als Tony Bennett, Bruce Springsteen en B.B. King. In Nederland hebben mensen hem al kunnen zien schitteren op het Holland International Blues Festival.
Bij veel bluesalbums is het zo dat er steevast een aantal covers op staan. Ook op ‘Harlem’ is dat het geval. Natuurlijk ook eigen werk waaronder een paar instrumentale nummers. In totaal zijn er 11 nummers op de plaat beland. Met net geen 40 minuten in lengte kan alvast gezegd worden dat dit gelukkig geen té lang album geworden is. Iets wat helaas steeds vaker gebeurt. Hij laat horen wat een fijne gitarist hij is. Met zijn prettige stem daarbij ligt elk nummer prettig in het gehoor. Doordat hij geïnspireerd is door zo veel verschillende genres wordt dit album geen moment saai. Er zit een goede variatie in, niet alleen in de nummers zelf, ook in welke volgorde ze op het album zijn beland.
Een van de meer up tempo nummers ‘421 South Main’ is een originele King Solomon Hicks. Dit is een instrumentale compositie waar een luchtgitaar haast niet kan ontbreken. ‘Love Is Alive’, origineel van Gary Wright, is gebracht in een soort funk-achtig jasje, één van de melodietjes die op deze plaat het meeste blijft hangen. Ook dit is instrumentaal, maar dit duurt net wat te lang waardoor het deuntje eerder irritant gaat worden dan dat het in je hoofd zit omdat je het leuk vindt. Het gospel ‘Have Mercy On Me’ laat je dansen, meezingen, meeklappen. Dit krijgt een zaal met garantie mee.
Een lekker gevarieerde plaat, een degelijk debuut. Een bluesliefhebber kan dit prima aanschaffen. Voor mensen die daar niet van houden of sowieso niet veel hebben met veel gitaar in nummers, is dit geen aanrader. Prima album. (7/10) (Provogue Records)
