Het was precies drie jaar geleden dat de uit Portland afkomstige Delines hun album ‘The Imperial’ kwamen promoten in de club van de AB in Brussel. Inmiddels is ‘The Imperial’ doorgedrongen op vele all time favourite lijsten aangaande goede Americana, en zijn The Delines hard aan de weg aan het timmeren om een van de meest belangrijke bands in het genre te worden.
Begin dit jaar kwam het nieuwe album ‘The Sea Drift’ uit, waarop de band voortborduurt op het recept van mooi gearrangeerde Americana, gevoed en verrijkt met de literaire teksten van schrijver, gitarist en zanger Willy Vlautin en de charismatische zangeres met de buitenaards mooie stem Amy Boone.
Afgelopen dinsdag, 2 november was de band weer terug in de AB club, waar ze drie jaar geleden, in ruil voor een warme ontvangst een prachtig optreden verzorgden. Deze keer was de zaal iets minder gevuld dan de vorige keer, maar de verwachting van het publiek was wellicht nog hoger gespannen dan de vorige keer. De band heeft afgelopen jaar heel intensief getourd in Europa en de Verenigde Staten. De huidige korte herfst tournee nam de band al voor de tweede keer mee naar Europa.
De band zou het publiek een prachtige setlist voorschotelen. Er was natuurlijk genoeg aandacht voor ‘The Imperial’ en ‘The Sea Drift’ maar dit keer waren er ook genoeg nieuwe nummers te horen, die in ieder geval in Brussel nog niet eerder live te horen waren geweest.
Afgetrapt werd er met ‘This ain’t no Getaway’ van het laatste album. De band leek wat vermoeid. Met name Willy Vlautin leek vermoeid. Zijn agenda vol optredens en lezingen van zijn literaire werk leken sporen na te laten. Misschien had hij ook een glas teveel op, want the Delines zijn zelfverklaarde liefhebbers van de alcohol. Wie wel fier rechtop beef was zangeres Amy Boone. Haar stem weet elke keer weer elk publiek te raken. Deze avond was Amy wat meer de frontvrouw. Willy speelde adequaat, maar zijn grapjes waren deze keer net wat minder frequent en net wat minder scherp.
‘Lorraine’s back in Town’ was een première uitvoering voor de AB Club en laat zien dat the Delines meer dan voorheen ook uptempo songs aan hun catalogus toevoegen. Die lijn zette de band door met een uptempo versie van ‘Cheer up Charley’, die verrassend goed werkte.
Elke keer weer wist Amy Boone het publiek in te pakken met haar meer dan hautnah en intense uitvoering van het beklemmend mooie ‘Surfer’s in the Twilight’, dat in korte tijd een van de steunpilaren is geworden in het oeuvre van de band.
De nieuwe nummers ‘Left hook like Frazier’ en de duetten ‘Golden State’ en ‘My blood bleeds the Darkest Blue’ zijn de nieuwste hoogtepunten van een band die langzaam maar zeker uitgroeit tot een mogelijke Grammy winnaars. Wat een niveau. Bij ‘Golden State’ zag men zelfs voor het eerst een paar voorzichtige danspasjes van zangeres Amy Boone. Luister naar de geniale, prozaïsche teksten, die alleen maar door een schrijver als Vlautin kunnen worden neergepend. Machtig mooi.
Veel te snel was het optreden alweer voorbij en de band werd uitgeleide gedaan met een overweldigend, langdurig applaus. Amy Boone vertelde Maxazine na het optreden dat ze zich “bijna een rockster” had gevoeld. “But a tragic one.” Dat zijn de Delines in een notendop. En dat ze zomaar mogen blijven.
Foto’s (c) Perry Hermans
