George Ezra, de Britse singer-songwriter met die unieke, diepe stem, heeft zijn derde studio-album uitgebracht. Op ‘Gold Rush Kid’ laat de zanger zijn bekende vrolijke kant horen, maar ook intieme nummers zijn van de partij. En hij weet zich in beide gevallen goed staande te houden met als resultaat een leuk divers album.
Na zijn plotselinge hit ‘Budapest’ uit 2014 heeft George Ezra hit na hit uitgebracht. Met als hoogtepunt zijn nummer-1-hit ‘Shotgun’ waar de vrolijkheid vanaf druipt. Ditzelfde recept heeft hij gebruikt voor de eerste twee singles van ‘Gold Rush Kid’. En niet geheel toevallig, zijn het ook de openingsnummers van het album. Een vrolijk begin dus met ‘Anyone For You (Tiger Lily)’ en ‘Green Green Grass’. Maar hoe vrolijk Ezra ook zingt, de teksten gaan dieper dan je denkt. Zo gaat ‘Green Green Grass’ over een begrafenis. Dat moet voor hem niet zomaar een sobere gebeurtenis worden, maar een feest. Vier het leven! Iets wat hij op zijn reizen heeft gezien. Na ‘Wanted Voyage’ en ‘Staying at Tamara’s’ is ook op zijn derde album reizen een grote inspiratiebron geweest. Toch zijn, muzikaal gezien, de openingsnummers misschien iets te zoet, maar Ezra komt ermee weg. Met name door wat erna volgt.
Titelsong ‘Gold Rush Kid’ bouwt voort op de vrolijkheid waar dit album mee begon, maar is ook de verbindende factor met de rest van het album. Uptempo coupletten en een geinige productie bij de refreinen. Maar de singer-songwriter in Ezra voort hier de boventoon. Een goede opmaat naar de rest van dit album.
Dat de Brit zich goed staande houdt op uptempo nummers, betekent niet dat het album er volledig mee is gevuld. Sterker nog, nadat de popverplichtingen zijn nagekomen, stort George Ezra zich op een aantal intieme, akoestische nummers. Zijn gitaarspel, akoestisch en elektrisch, heeft de bovenhand, maar ook een piano deinst hij niet van weg. De aanstekelijke meezinger ‘Manila’ maakt de overgang behapbaar. De strijkers die al op ‘Fell In Love At The End of The World’ en ‘Don’t Give Up’ hun intrede maken, worden nog één keer ingezet om iedereen te laten dansen op ‘Dance All Over Me’, maar daarna is het grotendeels klaar met de vrolijke Ezra.
Het intieme, akoestische ‘I Went Hunting’ markeert dan ook een wisseling in emotie op de plaat. Vanaf hier komen de persoonlijkere teksten. Met een stuk waarop het lijkt of de plaat kapot is en zich steeds herhaalt, probeert Ezra zijn obsessive compulsive disorder (OCD) muzikaal te beschrijven. Erg slim gevonden. Het is dan ook een van de hoogtepunten op ‘Gold Rush Kid’. Onder andere doordat Ezra’s unieke, diepe stem in het refrein de hoogte in gaat. Een uiterste die hij niet vaak laat horen.
Dat Ezra van reizen houdt, was natuurlijk vanaf het eerste moment duidelijk door ‘Budapest’. En na ‘Blind Man In Amsterdam’ is nu die andere grote Nederlandse stad aan de beurt. Weliswaar enkel in tekst en niet de titel, maar Rotterdam is duidelijk hoorbaar op ‘In The Morning’. Een fijn akoestisch nummer over het verliezen van zijn geliefde die naar Rotterdam is verhuisd.
Al met al heeft George Ezra alles uit zijn nieuwe album weten te halen. De radiohits zijn present. Maar de zanger komt nog veel beter uit de verf op de intieme, rustige nummers. En gelukkig zijn die volop aanwezig op ‘Gold Rush Kid’. (8/10) (Sony Music Entertainment)
