MURI heeft onlangs de single ‘Golven’ in het diepe gegooid. Een Nederlandstalig nummer dat meteen boven kwam drijven met veel positieve reacties. “Het is zalig dat iets waar we volledig achter staan, met uitgesproken muzikale keuzes, ook echt aanslaat.” De muzikale eigenheid van MURI.
MURI is een naam die verwijst naar Muriel Boulanger, en is tegelijkertijd Japans voor ‘onmogelijk, buitensporig’. Het gevoel voor taal sijpelt door alles in deze band. Muriel doet als frontvrouwe het interview. “Ik had ook graag Eline Flintrop en Jonathan Callens erbij gehad, maar ze konden niet.” Maar MURI is in oorsprong wel het project van Muriel. “Ik schrijf inderdaad de nummers, maar dan neem ik ze mee naar de repetitie en kan alles nog gebeuren. Eline en Jonathan hebben vaak geniale ingevingen die mijn ideeën vervolledigen. Zonder hen zou MURI anders klinken. Hun invloed valt niet te ontkennen en ze vullen heel goed aan wat ik aandraag. Ik ben gewoon super dankbaar dat ik met zo’n goede en toffe muzikanten kan samenwerken.”
Hoewel MURI al een aantal jaren bestaat, en de eerste lockdown verblijdde met het verstillend mooie ‘Even Stil’, ziet ze ‘Golven’ als het echte muzikale begin. “We hebben best lang lopen zoeken naar onze sound. Nu hebben we het gevoel dat we het ook echt hebben gevonden. Door het repeteren en een concertfilm te maken is alles op zijn plaats gevallen.”
Muriel vindt haar draai in het open gesprek en spreekt vol trots. “De sound is nu meer elektronisch. Het is minder een akoestisch jazz bandje.” Daar heeft zeker ook producer Martijn De Bondt zijn bijdrage aan geleverd, die met zijn eigenzinnige en verfrissende sounddesign een extra dimensie heeft toegevoegd.
Maar MURI gaat vooral uit van Muriel Boulanger, die naast haar studie psychologie altijd haar weg heeft gezocht, en gevonden, in het weidse en Belgische muzieklandschap. “Ik speel nog steeds bij COZIN. Dat is eigenlijk mijn eerste echte band geweest. Waar ik ook heb leren zingen, als backing vocalist.” Ze was ook bassiste bij Low Land Home, dat met ‘Out of my Mind’ één van de meest memorabele Belgische albums van 2019 afleverde. “Het was heel mooi om die release en de daarop volgende tournee mee te maken.” En ze vormt al langer een muzikaal duo met haar broer, waarmee ze jazzstandards speelt, taalkundig creatief ‘La Boulangerie du Jazz’ genaamd. “Ik luister veel naar jazz en speelde vroeger eigenlijk ook meer jazz dan pop.” En dan is er ook nog Makaram: “Wereldmuziek waarbij we Turkse , Bulgaarse en Balkan melodieën samenbrengen en in een nieuw jasje steken. Heel tof, samen met Jonathan Callens, de drummer van MURI.”
Een ervaren muzikante dus, die met veel gevoel en psyche naar de wereld en de mensen om haar heen kijkt… en naar haarzelf. Met teksten die die je een wereld bieden waarin je een beetje van Muriel leert kennen, maar vooral ook van jezelf, als luisteraar. “Ik heb altijd een klein boekje bij me. Daar moet ik gewoon in schrijven, anders word ik gek of zo.” Ze lacht. “Gewoon alledaagse dingen hoor. Als ik aan het water zit, bijvoorbeeld.” Een plek waar ze graag vertoeft. “Logisch dat ik dan over water schrijf, en over golven.” Ziedaar de verwijzing naar de nieuwe single: “een song over het mijmeren aan het water en drijven naar een open plek die je zelf was vergeten (…), een ode aan de zelfbeschikking: een herinnering dat we ons leven van de ene dag op de andere kunnen omgooien”, zoals ze in haar persbericht schrijft.
De teksten die uit haar pen rollen zijn heel persoonlijk. “Ja, dat is waar. Daarom probeer ik het in mijn teksten ietwat vaag te houden. Maar mensen kunnen er wel veel uit afleiden.” Ze lijkt even na te denken over haar eigen teksten en gevoel. “Het zou best kunnen dat mijn studie psychologie bewust of onbewust een invloed heeft op mijn teksten. Ik wil graag woorden verbinden met gevoelens. Door te zingen over wat mij bezig houdt, iets wat echt is. En daarmee mensen kan raken op hun eigen manier.”
Ze trekt het breder, of misschien wel dieper, dieper in het gevoel. “Ik vind kunst iets heel krachtigs. Het werkt voor mij alleen om iets over te brengen als iets heel dicht bij je hart ligt. Ik hoop dat mensen er iets aan zullen hebben, erdoor geïnspireerd worden, wat ik zelf ook bij andere muzikanten heb. De kracht van kunst klinkt misschien een beetje groot, maar…”
MURI beheerst in ieder geval de kunst van de muziek en de sterke, Nederlandstalige teksten. “Ik heb altijd heel graag geschreven. Ik merkte dat ik meestal vrij korte teksten schreef en daar ook weer inspiratie uithaalde voor mijn songteksten. Ik kan blijkbaar geen lange verhalen schrijven. Dus een liedje is voor mij het beste om iets in over te brengen. “
MURI komt met haar Nederlandstalige muziek in een stroming waarin de eerste hoge golven al eerder zijn veroorzaakt door acts als Spinvis en Eefje de Visser. “Je hebt nu inderdaad geen voorsprong meer als je in het Nederlands zingt. Velen doen het al, de laatste jaren. Ik heb het altijd al gedaan. Dat was voor mij heel logisch, gewoon omdat het mijn moedertaal is. Je kunt meer connecties maken tussen woorden, je beter uitdrukken.” Een taal die het tij meeheeft en waarvoor steeds meer muzikale waardering is. “Dat vind ik echt heel tof, maar ik heb er geen verklaring voor. Als ik zelf iemand in het Engels hoor zingen, dan ben ik vaak niet zo met de tekst bezig. In je eigen taal leg je makkelijker de relaties.”
Terug naar de single ‘Golven’, het visitekaartje voor een nieuw album. “Het is zeker representatief voor de EP of dubbel EP, die we in oktober hopen te releasen. Hierop komen vier geproducete nummers, aangevuld door vier livenummers. Vier geproduceerd met Martijn De Bondt en vier andere nummers die we tijdens een optreden opnamen, omdat we heel graag ook voor onze live performance willen gaan. Dat zijn de twee zijden van MURI.” De nummers vormen een selectie van de liedjes die er al lagen. “Ze zijn opnieuw opgenomen en we hebben er één geheel van gemaakt. ‘Golven’ is nog het meest recente nummer, ergens vorig jaar geschreven. De andere nummers zijn nog van daarvoor.”
Maar er staan ook al nummers klaar voor het album daarna. “Dat is wat ik het liefst doe: nieuwe dingen maken.” Muriel komt tenslotte heel dicht bij haar eigen muzikale kern: “Als ik schrijf, dan lukt het eigenlijk niet om een normaal nummer te maken, waar geen speciale wendingen in zitten of zo… Op één of andere manier sluipt er altijd een vreemde maatsoort in, of een speciale harmonie of ik weet niet wat. Dus we spelen pop, die toegankelijk is, maar we steken er spontaan altijd iets speciaals in. Gewoon omdat dat leuk is.” De muzikale eigenheid van MURI.
