De hartslag is de kern van ons bestaan en het ritme van de beat is het eerste wat we voelen, zelfs nog voordat we geboren zijn. Het horen van een sterke drumbeat brengt ons daarom onherroepelijk terug naar dat oergevoel. Zaterdagavond bleek dat drummer Yussef Dayes een meester is in het overbrengen van dat gevoel. Trefzeker en met een onnavolgbare groove wist hij het verrassend jonge publiek tijdens Mondriaan Jazz in beweging te brengen.
Dayes kreeg van zijn Jamaicaanse vader op zijn vierde al een drumstel omdat hij altijd op potten en pannen zat te rammelen. Als kind was er altijd muziek in huis en daar kreeg hij de liefde voor jazz en reggae met de paplepel ingegoten. Op zijn twaalfde volgde hij drumclinics bij meesterdrummer Billy Cobham die onder andere met Miles Davis en Herbie Hancock speelde. Die clinics maakte een grote indruk op hem. Later werden ook drum & bass, grime, hiphop, jazz-funk, en West-Afrikaanse drum- en percussiegroepen een inspiratiebron. Die melting pot van muziekstijlen en invloeden in combinatie met zijn techniek maken hem tot een van de meest unieke drummers van zijn generatie.
Het trio, dat normaliter bestaat uit toetsenist Charlie Stacey, bassist Rocco Palladino en drummer Yussef Dayes, leverde vorig jaar nog het album ‘Welcome to the Hills’ af en hoewel Paladino deze avond ontbrak mocht dat de pret niet drukken want er was een geschikte vervanger gevonden. De drum kit stond prominent opgesteld, centraal op het podium en op een verhoging, zodat er geen twijfel over bestond wie er de hoofdrol had deze avond.
Vanaf zijn troon trakteerde Dayes het publiek onvermoeibaar op een uur durende set waarbij zijn snare drum zo strak was afgesteld dat elke noot geaccentueerd werd en zijn fenomenale handtechniek, controle en timing nog eens extra opvielen. Halverwege de avond was het tijd voor één van de topstukken van de avond. De track ‘For my ladies’ dat verscheen op de EP ‘Duality’ uit 2019 werd enthousiast ontvangen door de aanwezige dames in de zaal. Subtiel en melodieus zette Charlie Stacey de eerste noten in die dromerig maar helder de basis vormden voor deze ode aan het vrouwelijk schoon. Het podium baadde in een warmrood licht en na ongeveer een minuut viel Dayes in waarna de track langzaam werd opgebouwd naar een zinderend hoogtepunt.
Charlie Stacey voert samen met Kamaal Williams en Joe Armon Jones een nieuwe generatie toetsenisten aan. De Londenaar combineert net als Dayes zijn liefde voor traditionele jazz met hedendaagse stromingen en de nog jonge muzikant speelde al in diverse bands en deed ervaring op bij het Britse jazzinstituut Tomorrows Warriors.
Stacey heeft door zijn gevoel voor melodie, timing en kleurgebruik een eigen sound ontwikkeld die hem onderscheidt van de rest. Het trio sloot de avond af met de track ‘Yesterday’s Princess’, dat een waanzinnige remake is van de Stanley Clarke klassieker uit 1974. Dayes wisselde daarbij zijn superstrakke en snelle breakbeats af met weergaloze roffels en dat geluid en die combinatie is echt zijn trademark en signatuur geworden. Het is tevens een geluid dat bij een breder publiek in de smaak valt want zijn energie is aanstekelijk en de muziek is toegankelijk.
Vorig jaar zou Yussef Dayes samen met Tom Misch in Theater Carré staan, naar aanleiding van hun samenwerking op de plaat ‘What Kinda Music’ maar dat concert werd helaas afgelast. Gelukkig was er nu de mogelijkheid om de drummer met zijn trio in actie zien tijdens Mondriaan jazz en de liefhebbers die dat gemist hebben kunnen alsnog in de herkansing. Yussef Dayes staat op 21 november in Paradiso tijdens het Super-Sonic Jazz Festival.
