WILLOW heeft recent haar vierde album ‘lately I feel EVERYTHING’ uitgebracht. Als dochter van Will Smith en Jada Pinkett-Smith is de 20-jarige zangeres opgegroeid binnen de muziekindustrie. Toch weet ze op dit album haar eigen verhaal te vertellen wat een erg sterk hedendaags pop-punk album oplevert.
Het album staat in het teken van gevoelens. Want, zoals de albumtitel al zegt, Willow zit in een fase waarin ze ‘everything’ voelt. En dat laat de muziek ook horen. Verschillende genres komen voorbij. Van hip-hop en pop tot rock, maar het sterkst aanwezig zijn toch wel de pop-punk en Riot Grrrl. Net als Olivia Rodrigo op haar album ‘SOUR’, weet ook Willow deze genres uitstekend uit te voeren en door het hele album terug te laten komen, maar hierbij geen puur punk-album neer te zetten.
Openingsnummer ‘transparent soul’ is een enorm sterke opening waarmee de toon van het album meteen wordt gezet. Ook is dit nummer een van de minst experimentele nummers op het album en daardoor uitermate geschikt om ook in de hitlijsten te scoren.
Opvallend op dit album zijn de vele samenwerkingen. Twee namen vallen het meest op: Travis Barker, de drummer van Blink-182, en Avril Lavigne. Willow heeft hiermee twee grootheden in het pop-punk genre binnengehaald. De aanwezigheid van de drumkunsten van Barker zijn op meerdere nummers te horen, waaronder ‘transparent soul’. Een erg goede combinatie met Willow.
Ook op ‘GROW’ verzorgt Travis Barker de drums. Dit is ook het nummer waarop Avril Lavigne te horen is. Op een 00’s album van Lavigne zelf had ‘GROW’ ook niet misstaan. De invloed van haar muziek op Willow is dus duidelijk hoorbaar. Maar niet alleen Lavigne en Blink-128 waren inspiratiebronnen voor ‘lately I feel EVERYTHING’. Ook de invloed van andere popbands die naar punk neigden is te horen, zoals Paramore en My Chemical Romance.
Ondanks de invloeden van populaire artiesten, zal dit album hoogstwaarschijnlijk niet bij het grote publiek aanslaan. Enkele hits wel, maar met een experimentele intermezzo als ‘F**K You’ zal het grote publiek alleen de hits blijven luisteren. Zonde, want in de genres die Willow wil laten horen, wordt zo’n intermezzo die de brutaliteit en humor van de artiest laat horen vaak wel op prijs gesteld. Het misstaat dan ook zeker niet op dit album.
Ook qua vocalen doet Willow niet onder voor anderen binnen het genre. Na haar debuut in 2010 met ‘Whip My Hair’ is ze vocaal sterk vooruitgegaan. Dat laat ze hier ook horen op onder andere ‘Gaslight’, ‘Lipstick’ en ‘¡BREAKOUT!’. Een aantal uithalen lijkt ze makkelijk te halen en ook haar stemgeluid past erg goed bij de verschillende nummers en genres.
Willow heeft met ‘lately I feel EVERYTHING’ een heel goed album afgeleverd. Het is duidelijk dat ze nog steeds zoekt naar haar eigen geluid en experimenteert met nieuwe muziek. Maar toch lijkt ze met dit album wel haar genre te hebben gevonden. Samen met producer Tyler Cole heeft ze van dit korte album, 11 nummers en een looptijd van nog geen half uur, een mooi geheel gemaakt. De waterval van emoties maakt je nieuwsgierig naar wat Willow in de toekomst nog gaat brengen. (9/10) (Roc Nation)
