Op 14 mei komt, onder de titel ‘Blackest Blue’, het nieuwe album uit van de uit Londen afkomstige band Morcheeba. De band bestaat tegenwoordig alleen nog maar uit zangeres Skye Edwards en multi-instrumentalist Ross Godfrey. ‘Blackest Blue’ is hun tiende album onder de naam Morcheeba.
Na een uiterst succesvol verlopen tournee kwam ook voor Morcheeba het coronaspook dat alle activiteiten in de ijskast zette. Ideaal dus om aan nieuw materiaal te gaan werken. Dat heeft geresulteerd in een bijzonder sterk album, dat, zoals tegenwoordig steeds meer gebeurt, al voorafgegaan werd door een aantal sterke singles. ‘The Moon’, ‘Oh, Oh, Yeah’, ‘Sounds of Blue’ en ‘Killed our Love’ werden gereleased als singles waarmee al bijna de helft van het nu te verschijnen album al prijs was gegeven. Ken je de singles dan kan je je aan het album geen buil meer vallen.
Het album bevat 10 titels. Sferische tekeningen, diep geworteld in de historie van Morcheeba. Downbeat, electro-pop, trip-hop, allemaal gedoopt in de fantastische stem van zangeres en tekstschrijfster Skye Edwards, die eigenlijk steeds beter lijkt te gaan zingen. De nadruk wordt gelegd op lijkt, want Edwards was altijd al een fantastische vocaliste, dat je vooral live goed kon horen.
Op ‘Blackest Blue’ gaat Morcheeba meer dan tevoren mee in de post-covid-gewoonte dat nieuwe albums eigenlijk home recordings zijn op hoog niveau. Bands komen niet meer in de studio bij elkaar, maar nemen hun partijen onafhankelijk van elkaar thuis op. In het geval van ‘Blackest Blue’ pakt dat erg goed uit. Het is waarschijnlijk het best geproduceerde album dat ik dit jaar mocht horen. Heerlijk hoe de stem in de mix ligt.
Het songmateriaal op dit nieuw album is veel beter dan op de voorganger ‘Blaze Away’ uit 2018. ‘Blackest Blue’ is het beste Morcheeba album na ‘Blood like Lemonade’ uit 2010. (8/10) (Fly Agaric records/kartel music group)
Mooiste nummer is zonder enige twijfel ‘Say it’s over’ waarop Skye Edwards een duet zingt met Brad Barr van the Slip en de Barr Brothers. De stemmen passen uitstekend bij elkaar, en het nummer zal de grootste concertzalen muisstil krijgen, al is het dan te bezien wie de mannelijke vocalen zal vertolken. Bloedstollend mooi.
Opvallend is ‘The Moon’, een cover van de Kroatische artiest Irena Zilic. Een naam die je eigenlijk nooit hoort, maar waar Morcheeba’s versie zeker recht aan doet, en waardoor ook Zilic hopelijk wat spin-off publiciteit voor krijgt, want ze verdient dat wel.
‘Blackest Blue’ betekent de definitieve terugkeer van Morcheeba. Skye Edwards laat andermaal zien dat ze onmisbaar is voor deze band, en dat synergie belangrijker is dan ego. Er zullen geen mainstream hits af komen, daarvoor staat deze muziek te ver van de huidige mainstreampulp af. Dank daarvoor aan Morcheeba.
Een heerlijk album dat ongetwijfeld ook weer nieuwe luisteraars zal trekken. Nu maar hopen dat ze snel weer live mogen gaan zien, want dan is Morcheeba op haar best. (8/10) (Fly Agaric records/kartel music group)
