Een zelfonderzoek naar kwetsbaarheid… Het kan leiden tot nieuwe, grootse inzichten en creatieve hoogtepunten. Tot een muzikaal vierluik waarin de verschillende facetten worden getoond, gevoeld, als in een emotionele reis met ups en downs. Om aan het slot te beseffen dat je je kwetsbaar moet durven opstellen om troost te kunnen krijgen. Een vierluik genaamd ‘vuvu’, gecreëerd door de Belgische Gilman.
Gilman ís Sander Stuer. Hij musiceert, produceert en distribueert alles in eigen beheer, solo, zelf. Is tevens de drummer van Sleepers’ Reign en Wanthanee en producer van onder andere Jan Verstraetens prachtige album ‘Cheap Dreams’. “Maar noem me maar gewoon Sander, geen drummer of producer. Die beide rollen vloeien natuurlijk in elkaar over.”
Binnenkort komt zijn eerste eigen masterpiece uit, de EP ‘vuvu’. Vier nummers waar hij jarenlang aan heeft gebouwd, gesleuteld en geschaafd. “Ik heb in 2017 de eerste versies voor de nummers ‘sunrise’, ‘gloom’ en ‘sleep’ opgenomen. Het idee voor ‘vuvu’ dateert van nog een jaar eerder. Uiteindelijk zijn de nummers naar elkaar toe gegroeid en kwam het thema kwetsbaarheid als de rode draad naar voren. In de afwerking heb ik ze verder verweven in een verhaal.” Een verhaal met vier hoofdstukken. “Hoewel de EP vrij donker en serieus kan klinken is de opener ‘sunrise’ voor mij wel positief; de ontdekking van kwetsbaarheid als een soort kracht. ‘gloom’ is dan de donkere down achter de up van ‘sunrise’. In ‘vuvu’, de titelsong, zit het gevoel gekwetst te worden en terug in je schulp te kruipen. In het slot, ‘sleep’, zit dan toch de troost.”
Naast de emotionele reis langs de vier nummers, wordt de luisteraar ook binnen één nummer van de ene emotie naar de andere vervoerd. ”Ik hoor zelf ook graag muziek die dynamisch en expressief is.” Zoals het album ‘Endless’ van Frank Ocean. “Een livestream met continu nieuwe ideeën.” Het lijkt een afspiegeling van Sanders eigen innerlijke strijd tussen hoe muziek behoort te zijn en zoals hij het zelf zou willen. “Ik heb op het conservatorium gezeten, maar op een gegeven moment heb ik me er tegen afgezet dat een song er op een bepaalde manier uit zou moeten zien. Frank Ocean klonk keigoed en was het voorbeeld van: zo kan het ook.”
Dit muzikaal bevrijdende proces werd nog verder uitgediept in IJsland, waar Sander de kans kreeg om in de beroemde Greenhouse Studio te werken en over de schouder mee te mogen kijken van Ben Frost. “Prachtig, het experiment om tot de juiste klanken te komen, ze te laten groeien en samen te brengen… Hij werkt ook veel met externe muzikanten die mogen experimenteren. Ik heb er veel inspiratie opgedaan en die zit voor een deel zeker nog in deze EP… en waarschijnlijk nog meer in mijn volgende.”
Zo zijn de vocals van het nummer ‘vuvu’ op het Noordelijke eiland opgenomen. “Thuis heb ik eerdere sounds ook wat ruwer gemaakt. Ben Frost is een goed voorbeeld om muziek niet braaf te laten klinken. Het was voor mij een enorme openbaring. Ik heb geleerd om muziek op míjn manier uit te brengen.”
Het releaseconcert vindt dan ook niet plaats in de AB of de Trix, “maar op een plek waar we het zelf mogen doen. Met een eigen voorprogramma, Lili Grace, waarvoor ik heel veel waardering heb.” Het muzikale vierluik wordt op 17 oktober vertoond in de kerk in zijn geboorteplaats Haasdonk. Natuurlijk met bevriende muzikanten: Mauro Bentein en Orson Wouters. En het artwork? Dat is van Ruben Mertens, vriend en gitarist bij Sleepers’ Reign. Mijn muziek is filmisch en hij maakte een video als perfect verlengde van die muziek: expressief en experimenteel, met beelden geschoten in IJsland.”
Het creatieve proces staat bij Sander duidelijk voorop. “In mijn eigen muziek denk ik ook niet commercieel. Dat is een duidelijke keuze: dit is de muziek die ik graag wil maken. In producties voor anderen doe ik soms meer compromissen.” Dat de nummers van Gilman ook op de radio worden gedraaid “is gewoon mooi meegenomen. Het geeft natuurlijk wel een mooi podium, maar ik wil daar geen doel van maken.”
Behalve een zelfonderzoek voor Sander, kan ‘vuvu’ dat zeker ook zijn voor de luisteraar. “Vroeger ging ik de meer grotere, abstractere thema’s bespreken. Dit is een veel persoonlijker EP geworden. Mensen in mijn omgeving worden hierdoor meer geraakt, de herkenbaarheid. Ik luister zelf ook graag naar muziek waarin ik mezelf herken, waaraan ik me kan spiegelen.”
Sander heeft zichzelf onderzocht én echt leren kennen: werken op zíjn manier, met vrienden om hem heen. En de naam vuvu? “Die is vernoemd naar een sample van vuvuzela’s, vervormd en verwerkt in het nummer. En vuvu heeft iets van vulnerability, kwetsbaarheid…” De gelaagde kwetsbaarheid van Gilman.
Foto’s Gilman (c) Myra Olislaegers
Overige foto’s (c) Ruben Mertens
