Dit jaar kwam ‘Nashville’ weer even naar Nederland op het mooi uitgestrekte veld van Enschede. Het is alweer de 3de editie op Het Rutbeek zelf; daarvoor bevond het festival zich in het FC Twente Stadion. Afgelopen editie stonden veel goede namen op het programma, zoals James Morrison, Blof, Ilse DeLange, The Teskey Brothers en nog meer. Het veld had diverse podia (Mainstage, The Creek, The Barn en Kampvuur), een kindergedeelte en foodtrucks. Er was ook een grote verandering op het hoofdpodium dit jaar, namelijk dat Ilse DeLange Tuckerville niet meer afsloot, maar het festival opende.
Ilse DeLange
Het was nieuw dat Ilse DeLange het festival opende, voorgaande edities sloot ze het evenement af. De festivalweide was bij dit optreden al meteen vol, er waren nog verschillende gasten aan het wachten in de rij. Ilse DeLange liet voornamelijk haar grootste hits horen. Het publiek zong luidkeels mee tijdens ‘So Increadible’, nadat Ilse daarom vroeg. Ilse straalde op het podium en genoot van elke seconde. De zangeres was ontroerd dat het al zo vroeg druk was, ze was ook trots dat het de eerste editie was die compleet uitverkocht was. DeLange wil het publiek kennis laten maken met nieuwe artiesten. Na die uitgebreide toespraak werd ‘Miracle’ ingezet, het publiek werd er stil van. Ilse wilde iets buiten de setlist om doen, zo speelde ze het nummer ‘Gravel & Dust’ van het gelijknamige album. Ilse eindigde haar mooie set uiteindelijk luidroepend met ‘’Bedankt Tuckerville’’.
Duncan Laurence
De winnaar van het Songfestival van 2019 stond ook op het Tuckerville festival. De band begon instrumentaal met een symfonisch intro, waardoor het totaal anders klonk dan ‘Arcade’. Het begon vrij saai, waardoor veel publiek The Creek verliet. Vocaal was Duncan erg sterk, zodat het publiek er stil van werd. Duncan gaf aan: ‘’Ik heb een shit ochtend gehad maar ik ben blij dat het zonnetje schijnt’’, waarna hij het nummer ‘Tomorrow’ zong. Hij vroeg of men mee wilde zingen tijdens het refrein, waar gretig gehoor aan werd gegeven. De zanger bedankte Ilse dat hij op dit festival mocht staan en voor haar steun bij zijn deelname aan het Songfestival, en genoot duidelijk op het podium. Duncan is geen rasechte entertainer, maar dat maakte niet dat hij ongeschikt is voor een groot podium. Trots als hij was op zijn samenwerking met Will Knox, kondigde hij zijn favoriete nummer ‘Eyes Age’ aan. Het publiek danste heerlijk mee op dit uptempo nummer. Tijdens ‘Arcade’ haalde het publiek de telefoontjes tevoorschijn om te filmen, en er werd luidkeels meegezongen en liefde gevormd. Dit was een terechte songfestival winnaar op Tuckerville.
Nederlandstalige Bodem
Bökkers zette een feestje neer op het regenachtige Tuckerville. Men had genoeg publiek ondanks het tegenvallende weer. Er werd gebruik gemaakt van veel licht, vuur en knallers van hits. Daniel Lohues had veel bekijks van de oudere garde, zij zongen dan ook luidkeels mee. Dit bracht nostalgie tot leven. Bløf had groot animo van iedere leeftijd, er werden alleen hits ten gehore gebracht. De Zeeuwen stonden heerlijk nuchter op het podium, het publiek zong mee maar het blende helaas niet goed met de overige programmering van Tuckerville.
Goldstar
De drie koppige band Goldstar uit Amerika had veel bekijks in The Barn. Hun zanger had een rauwe stem en men was vereerd om op te mogen treden in Nederland. Het samenspel met elkaar was mooi om te zien. Het was goed zichtbaar dat de band een goede connectie met elkander had. Alles werd vertellend gezongen, zo kwam de emotie goed over op het publiek. Er werd gebruik gemaakt van slechts vier instrumenten, waardoor het klein bleef. Dit was voor hen het juiste podium op het festival.
A Sleep At The Wheel
Het was een druk programma voor de band die een dag erna in het Verenigd Koninkrijk moest zijn voor een optreden. Ze waren blij dat ze hier in Nederland op mochten treden. Het was halfvol bij The Creek en zelfs een deel van dat publiek liep weg, waarschijnlijk omdat ze het saai vonden. De echte diehards bleven gelukkig wel. Dit is nu een band die pure country/bluegrass muziek speelt. Ze brachten positieve energie en het publiek danste sporadisch line-dance. Het was een band van hoogwaardige kwaliteit muzikanten, die deed denken uit de jaren 70/80. Men speelde vooral eigen werk, waardoor er weinig meezingers ontstonden.
Sam Outlaw
Sam Outlaw kwam het podium op met zijn cowboy hoed. Zo kon men zien dat hij een rasechte country artiest is. Het is een artiest met internationaal bloed; zo komt hij ook uit Nashville vandaan. Zijn optreden bevatte country gemixt met een vleugje rock. Outlaw maakte veel reclame voor zijn show in Paradiso, de dag erna. Het was een dansbare act, maar het publiek keek liever aandachtig naar zijn optreden. Het was gevoelig, ingetogen en boeiend om naar te blijven kijken.
Douwe Bob
Douwe Bob kwam hinkelend het podium op, begon met een knaller van een nummer ‘Shine’. Er werden veel bekende nummers gespeeld. Zo bracht hij zijn charmes in de strijd om de aandacht te vragen van enkele dames die bier hadden. Tussendoor was er een stilte om uit te leggen wat er met zijn voet aan de hand was. Douwe vertelde :‘’Ik was aan het fietsen, een scooter reed te dicht op mij en zodoende kreeg ik een gat in mijn voet’’. Hij kon er wel om lachen, en door toch te spelen liet hij zien dat het een professionele artiest is. Er werden veel nummers gespeeld van zijn laatste album. Tijdens het nummer ‘Summer In Your Eyes’ viel de stroom uit, zo leek. Uiteindelijk bleek het bij de act te horen. De band speelde heerlijk verder, dus ja, dit was een act die duide op professionaliteit.
De 3de editie was op een paar buitjes na goed bevallen voor het publiek. Het festival bood voor zowel jong als wat ouder publiek een passend programma. Het verassende was dat er een reuzenradje stond, waar vorig jaar nog een restaurant geplaatst was. Er waren genoeg heerlijke foodstands aanwezig, zoals ieder jaar, dus dat ene restaurant werd niet echt gemist. Het mooie was dat de line up zo divers was, dat het dit jaar eindelijk uitverkocht was. De volgende editie is op 12 september 2020, hopelijk net zo uitverkocht en mooi.
