Al meer dan 10 jaar treden de 3J’s in de theaters op voor een trouwe groep fans met een folk-pop- sound. In 2016, tijdens Vrienden van Amstel live, vertolkten zij U2. Dit was een succes, zodat zij besloten in 2017 een U2 ‘The Joshua-tree-tour’ te doen, in het kader van het Legendary Albums Live-project. Veel nieuwe fans waren het gevolg. Deze fans hebben dan ook reikhalzend uitgekeken naar deze ‘Heroes of music’-tour, waarin de 3J’s met band hun helden uit de muziekgeschiedenis eren. Voordat de 3J’s bekend werden bij het grote publiek, speelden zij al meer dan 10 jaar covers in Volendam. Daar leerden zij veel van. Wat heerlijk om dit nu te vertalen naar het theater en een grote Heroesshow neer te zetten.
Deze 2e Pinksteravond liep de zaal in ‘T Spant in Bussum langzaam vol. Er hing een nieuwsgierige sfeer.
Gitarist Jaap Kwakman kwam alleen op met gitaar en mondharmonica. Mooi en ingetogen werd ‘Blowin’ in the wind’ neergezet. Vanachter het gordijn kwam zanger Jan Dulles erbij, Een praatje volgde over Bob Dylan en de Ed Sullivanshow. In de jaren ’60 wilden alle artiesten graag in die show, behalve Bob Dylan. Hij kwam, maar met een onverwacht nummer. Door deze reactie werd Bob aangemerkt als rebels. De 3 J’s startten dus de show rond 1963, tijd van de muzikale revolutie. “En toen”, zei Jan Dulles, ”kwam de oerknal”. Elvis met ‘Don’t be cruel’ werd ingezet. Een goede imitatie , inclusief de bekende heupbewegingen. Duidelijk hadden de mannen de show goed ingestudeerd, er werd veel achtergrondinformatie verteld en soms leuke anekdotes. Dit tezamen met een beeldscherm met opnames van de Helden van weleer.
Een medley van The Beatles mocht natuurlijk niet ontbreken: “I wanna hold your hand” / “She loves you” / “Get back”, gevolgd door heerlijke Motown; Otis Redding en James Brown. Alsof de 3J’s nooit anders hadden gedaan, wisten ze snel te schakelen tussen de verschillende muziekstijlen. De 6-koppige band was goed op elkaar ingespeeld. Alleen jammer dat het geluid te hard was. Er werd doorgezapt naar 1969; de hippietijd. Jan Dulles kwam het podium weer op in kleding met wijde pijpen en mouwen. Jaap Kwakman vertelde over Woodstock en de vele mensen die daar kwamen. Het podium daar had geen dak en het optreden van Jimi Hendrix werd daar dan ook een legendarisch optreden. Ook Jaap bleek deze avond een prima zanger te zijn. Dat hij een goede gitarist is, wisten we natuurlijk al van de optredens van de 3J’s, maar ook zang ging hem goed af.
Jan Dulles zette met ‘Brown Sugar’ van The Rolling Stones de zaal in actie. Zo ging deze muzikale reis naar de jaren ’70. Neil Young met ‘Old man’ en Pink Floyd’s ‘Wish you were here’ werden opgedragen aan al die jong overleden heroes. Jan Dulles zong op zijn best met dat rauwe randje. Na ‘The Pianoman’ van Billy Joel was het pauze. Mensen spraken uit verrast te zijn over de veelzijdige kanten van de 3J’s.
Na de pauze hadden ze dan ook niet mooier kunnen beginnen dan ‘Hotel California’ van The Eagles. Wat een prachtige gitaarsolo. En dan te bedenken dat zo’n dubbele Gibson-gitaar loodzwaar is. Jaap: ‘We hebben de gitaar te leen voor deze tour. The Eagles hadden hem nu ook nodig, maar omdat wij een nummer van ze spelen, mogen we lekker doorgaan.” “Eind jaren ’70 werd er veel gefeest en was er veel decadentie”, ging Jan verder, “Fleetwood Mac won de Grammy voor het album ‘Rumours’.” Een geweldige versie van ‘Under pressure’ van David Bowie volgde en het publiek was enthousiast en zong lekker mee.
We arriveerden in de jaren ’80; de tijd van MTV en de videoclip steeg in populariteit. Michael Jackson was hier een kei in. ‘Billy Jean’ werd uitstekend vertolkt door Jan Dulles, inclusief zwart hoedje, danspasjes en natuurlijk de Moonwalk. Jan steeg boven zichzelf uit tijdens ‘I’m on fire’ van Bruce Springsteen. Wat mooi, toen hij wat lager zong. De band toonde na de pauze wat losser en dat gaf meer energie. ‘Let’s go crazy’ van Prince liet niemand in de zaal meer zitten. De jongens hadden er zin in en na ‘Graceland’ van Paul Simon kwamen ze bij de grootste band van allemaal volgens Jan Dulles: U2. Zijn vertolking van ‘Where the streets have no name’ was vol passie.
Leuk was dat alle 3 de J’s aan het woord kwamen en iets vertelden over hun persoonlijke voorbeeld.
Gitarist Jan de Witte sprak eens met Eddie Vedder van Pearl Jam. Ook Jan bleek aardig te kunnen zingen. Jammer dat hij heeft aangekondigd de groep te gaan verlaten. Eind juni neemt hij afscheid van de 3J’s tijdens de optredens in Caprera in Bloemendaal. Robin Kuller gaat het stokje, in dit geval de gitaar, overnemen en Jan gaat solo verder. In het najaar trekken de 3J’s (2J’s en Robin. red.) met een clubtour langs de poppodia met eigen repertoire.
Deze ‘Music of heroes’-tour is bijna afgelopen. Er werd afgesloten met geloof en hoop, door ‘Fix you’ van Coldplay. Maar natuurlijk volgde er nog een toegift. Welke kon dat beter zijn dan ‘Stairway to heaven’ van Led Zeppelin. Het was een mooie Pinksteravond. De eerste Pinksteravond dat de 3 J’s optraden. Volgend jaar wellicht weer?
