Duidelijk geïnspireerd door bands als Joy Division en Teardrop Explodes klimt White Lies rond 2009 direct naar de top van de Britse indie-scene, waar zij met andere heruitvinders van de new wave (zoals Editors) de scepter zwaait. Vanaf het debuut album ‘To Lose My Life’ staat het trio garant voor aanstekelijke popsongs met een donker randje – een geluid dat gigantisch aanslaat bij het grote publiek op festivals als Rock Werchter, Pinkpop en Glastonbury. Ga maar eens na: met wapenfeiten als ‘Death’, ‘Farewell To The Fairground’, ‘Bigger Than Us’ en ‘Big TV’ heeft de band inmiddels een aardig CV opgebouwd, waar meeslepende anthems met een hoog meezinggehalte op pronken.
De melancholische zang van Harry McVeigh is daarbij waarschijnlijk de meest aansprekende factor, maar ook de sinistere baslijntjes, het sonore gedreun van drums en die typische jaren ’80 synths zijn voor liefhebbers van het genre een ware traktatie voor de oren.
White Lies komen op 21 april naar het Paard in Den Haag.
