Gino Vannelli: Hij behoort tot de best verkopende Canadese artiesten, met maar liefst 20 miljoen albums! Bekend van de hits ‘People gotta move’, ‘Hurts to be in love; en ‘Wild horses’. De in 1952 geboren Gino kwam al jong in aanraking met muziek. Het werd hem met de paplepel ingegoten door zijn vader die jazz-zanger was. Gino’s passie voor het drummen zorgde ervoor dat hij op 12-jarige leeftijd al drummer was in een rockbandje. Daarna ging hij zich met zijn broer verder bekwamen in gitaar en zang. Zijn eerste single ‘Gina bold’ bracht hij uit onder de artiestennaam: Van Elli. Herb Alpert zag zijn kwaliteiten. Tijdens een auditie liet hij zijn nummers ‘People gotta move’, ‘Crazy life, ‘Mama Coco’, ‘Powerful people’ en ‘Lady’ horen. Vervolgens kwamen deze nummers uit op elpees in de jaren 1974-1978.
In 1990 kwam Gino met zijn eigen label. De nadruk lag op akoestische jazz. Rond 2000 ging hij zich toeleggen op de klassieke muziek, om in 2005 weer terug te keren naar de popmuziek. In die jaren verbleef Gino een paar maanden per jaar in Nederland om te musiceren met Nederlandse artiesten. Het tijdelijke onderkomen in een kraakpand in Amsterdam verruilde hij snel voor een rustigere plek en kwam terecht in Breukelen en Amersfoort. Daar heeft hij menig nummer geschreven. Inmiddels woont hij in Amerika. Dit jaar kwam zijn 20e album uit: reden voor het geven van een wereldse, maar toch intieme show.
Woensdag 10 oktober kwam hij in de Vorstin in Hilversum. Een uur voor aanvang stond er al een flinke rij voor de Vorstin! Veel mensen in de leeftijd van 40+ gingen de trap op naar de grote zaal. Duidelijk was dat ze voor Gino Vannelli kwamen: druk pratend en verwachtingsvol. Eenmaal boven aangekomen, bleek het al zo druk te zijn dat iedereen al dicht op elkaar stond. Toch kon iedereen een plekje vinden en was de sfeer goed. Gino liet niet lang op zich wachten en precies op tijd kwam hij het podium op. Hij opende met misschien wel zijn bekendste hit ‘Wild horses’. Een mooie binnenkomer!
Daarna zong hij een aantal jazzy- getinte songs; prachtige songs en erg goed gezongen! De muziek had wel wat ingetogener mogen zijn, bijvoorbeeld alleen de saxofoon als begeleiding. Er stond een 7-koppige band op het podium van twee saxofonisten, een trompettist, twee gitaristen, een drummer en een toetsenist. Tijdens de rocknummers was dit geweldig! Dan reageerde het publiek enthousiast met veel gejuich. Het nummer ‘Drive by night’, werd ingeleid door Gino; Hij schreef het tijdens zijn verblijf in Amersfoort. Als hij even geen inspiratie had of zijn hoofd wilde leegmaken, pakte hij de auto om te rijden in de nacht. Nog steeds vind hij dat heerlijk.
Fantastisch waren tijdens het optreden zijn de muzikale intermezzo’s. Ook Gino zelf kroop een keer achter het drumstel en duidelijk was hij het niet verleerd. Na een tien minuten durende diavoorstelling over de jeugdtijd van Gino, kwam Gino alleen op op het podium terug. Een echt kippenvelmoment en in het Italiaans werd er een prachtig, klassiek getint nummer gezongen. Gaandeweg het nummer werd er steeds een instrument toegevoegd: eerst piano, daarna gitaar. Gino ging over in het zingen in het Engels en dat verliep heel soepel. En dat binnen één nummer, erg knap gedaan. Als laatste werd zelfs de saxofoon nog toegevoegd.
Er volgde nog een medley waarin rock, pop en jazznummers elkaar goed afwisselden, hoewel het jammer was dat ‘Hurts to be in love’ daar niet bij zat. Gino Vanelli is een veelzijdig artiest: Een geweldige zangstem, hij staat vocaal zijn mannetje, maar ook een instrument is hem niet vreemd. In ‘Gipsy days’ begeleidde hij zich zelf op gitaar. Er werd afgesloten met ‘Black cars’. “Toen ik mijn zwarte auto aan het poetsen was, zag ik in de zon alle krassen”, lachte Gino, “maar in de schaduw geen kras!” Dit ging echter niet op voor Gino: deze avond stond hij volop in de schijnwerpers en… geen kras te zien. Hij schitterde!
