Er zijn maar weinig bands die zonder feitelijk een hit te hebben gehad, zo populair zijn als Primus. De Amerikaanse band rondom frontman Less Claypool draait inmiddels dik 30 jaar mee aan het front en was headliner van inmiddels grote festivals over de gehele wereld. Na verschillende personele wisselingen is de band inmiddels al weer enkele jaren bijeen in de setting waarmee de band begin jaren ’90 de grootste successen beleefde, met albums als ‘Frizzle Fry’, ‘Sailing the Seas of Cheese’, ‘Pork Soda’ en ‘Tales from the Punchbowl’.
In Tilburg stond de band woensdagavond in een volle zaal van de Zuidelijke poptempel. Wat al direct opviel, was dat de band het concert aangreep om het publiek te verrassen met een hele reeks van nummers die de band wellicht niet altijd op de setlist had staan. Het concert, dat ondanks een half uur eerdere aankondiging slechts een kwartier voor de feitelijke tijd aanving, begon de eerste set op de wellicht meest eclectische en variërende manier. Primus trok van leer met albumtracks van vroeger tot nu en hield het niet bij één album of periode.
Veel van het oudere werk, van publieksfavorieten ‘Jerry was a racecar driver’, ‘My Name Is Mud’, ‘Sgt. Baker’ en ‘Too many puppies’ behoren tot de favoriete top 5 van vrijwel iedere fan die de 013 woensdagavond bezocht. De bekendste nummers kwamen echter pas voorbij in de tweede set. Die laatste aanvulling in de top vijf, ‘Tommy the cat’, was wonderbaar de grote gemiste in de beide sets. Het succesnummer dat de band waarschijnlijk na al die jaren reeds beu is en slechts zelden nog op de (alsmaar wisselende) setlist te horen is, werd echter amper gemist in het concert dat inclusief pauze maar liefst drie uur duurde.
Het was duidelijk dat de Californiërs wat ouder zijn geworden. Dat merkten we in Utrecht, twee jaar geleden al. En ja, het was immers al weer een tijd geleden dat ze in Tilburg stonden. In 1995 waren de mannen nog te gast in het oude Noorderligt, met de toen net tegen de definitieve doorbraak aan zittende Korn als voorprogramma. Een jaar later was die band met ‘A.D.I.D.A.S.’ in één klap bekender dan Primus uiteindelijk ooit zou worden bij het grote publiek. Al kon Claypool dat door de Nederlandse pretsigaretten niet meer herinneren, kwam naar voren uit het eerste gesprek met het publiek, na zo’n uur muzikaal genot. Want dat was het, de eerste set met vrijwel alleen de abstractere, experimentele nummers van de band. Dat Claypool niet veel sprak was omdat de band, naar eigen zeggen, liever de muziek liet spreken. Het werd een spraakwaterval van muziek.
Dat Primus gemist was in het Tilburgse, werd al snel duidelijk. Het publiek slikte nummer na nummer en Primus gaf zich nummer na nummer dan ook helemaal. En met helemaal bedoelen we ook het repertoire, want Primus miste door de sets heen vrijwel geen enkel album. Het werd daadwerkelijk ‘An evening with Primus’, zoals was aangekondigd, want van begin tot eind was de band dik drie uur onderweg met muziek in 013. Een avondvullend programma, en wat voor een.
Na een korte onderbreking kwamen de mannen nog eenmaal terug, om het geweldige optreden af te sluiten met een toegift die een derde set vrijwel waardig was. Onbekend nieuw werk, maar ook het succesvolle ‘Southbound Pachyderm’ en ‘Wynona’s big brown beaver’ zorgden voor een zwoele afsluiting van een even zwoele juni-avond in het Tilburgse. Het was 22 jaar geleden dat Primus Tilburg aan deed. Laten we hopen dat de band het niet meer zo lang zonder Tilburg uithoudt, want Tilburg houdt het zeker niet meer zo lang uit zonder Primus.
Foto’s (c) Armelle van Helden
